In het Limburgse landschap |
Vanmorgen moest ik vroeg opstaan en wat me dan vaak overkomt is dat ik onnodig extra vroeg al uit mezelf wakker word; en dat was hedenmorgen het geval. Al om 4 uur was ik klaar wakker en ben ik uiteindelijk maar opgestaan en heb ik thee gedronken en wat gaan ontbijten en verder wat er 's-morgens zoal moet gebeuren. Uiteindelijk had ik de trein naar Utrecht van 6.15 en arriveerde ik om 9.05 in Gulpen waar vriend Dick - RiMo voor Komoti - me op stond te wachten. We liepen een track van 15 km die Dick had geconstrueerd en die via een kronkeling naar Nijswiller liep. Daar was ik onlangs nog heen gelopen vanuit Slenaken om te kijken waar het Syrisch restaurant Sha'aam zich bevond en natuurlijk ook om te kijken hoe Zuid Limburg erbij lag na die zondvloed van enkele dagen daarvoor.
Dick en ik hadden lang niet samen gelopen mede vanwege de Corona crisis en we vonden dat bezoek aan het nieuwe restaurant wel een reden was om ons beider hobby weer eens gezamenlijk uit te oefenen. Het was zelfs redelijk droog dus echt wandelweer. Zo tegen een uur of 13.00 kwamen we aan bij het restaurant en werden vriendelijk ontvangen in een bijzonder intieme entourage die best Oosters overkwam. We kregen alle tijd om een keuze te maken uit de ons onbekende spijzen. Misschien duurde het wat lang voordat alles op tafel kwam, maar het smaakte voortreffelijk. Helaas moesten we haastig afscheid nemen omdat ik de bus wilde nemen vanwege mijn nog volle dagbesteding. Na de 3 uur durende terugreis moest ik de kat van Hugo en Marjorie nog voeren. Uiteindelijk was ik pas rond 20.30 weer op honk; moe als een hond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten