Dàt bedoelde mijn vader

 Hij had het altijd wanneer moeder pannenkoeken bakte over zo'n lekkere dikke pannenkoek die dan langer moest bakken en volgens mij was het nooit wat hij precies bedoelde. In ieder geval was ik nooit zo onder de indruk van die dikke slappe pannenkoek die hij dan kreeg; vond pannenkoeken helemaal niet zo'n traktatie terwijl die toch wel doorgaan als een lekkernij voor de kinderen.
Nou ja, jaren geleden ben ik begonnen met het bakken van pannenkoeken met klassiek gistbeslag; dàt waren pas pannenkoeken; in de ogen van de flensjeseters wat aan de dikke kant en vooral behoorlijk vet. Allengs ging ik mij wijden aan de spekpannenkoek met stroop, een ouderwets gerecht dat - volgens Wina Born - vooral gegeten werd door de op het land werkende hannekemaaiers, hard werkende Duitse seizoensarbeiders in het verleden. Ik smulde er van en sommige kinderen konden ook niet genoeg krijgen van de gistpannenkoeken al dan niet met spek.
Vandaag heb ik eens geprobeerd of ik een lekkere pannenkoek kon bakken met wat meer ei in het beslag. Een eetlepel volkoren tarwemeel, een eetlepel boekweitmeel, wat zout, wat droge gist goed roeren en daarna een flinke scheut struif van ganzeneieren (uit de vriezer), zeker het equivalent van 2 kippeneieren. Roeren tot enigszins egaal mengsel en dan melk toevoegen tot dik vloeibaar beslag. Opwarmen au bain Marie in een pannetje lauwwarm water dus en af en toe roeren totdat er duidelijk belletjes ontstaan; dan is het beslag gereed.
Intussen wat van dat heerlijke spek van "Veldvarkens" - mijn laatste stuk vrees ik, snif snif - in fijne plakjes gesneden en gebakken in wat spekvet met boter (niet te weinig!). Uiteindelijk het beslag over het gebakken spek uitgegoten en op stevig vuur gebakken; eerst met deksel erop en later zonder deksel. Na een minuut of vijf omdraaien en ook die kant stevig bakken met wat extra boter in de pan. Zag er goed uit; ik haalde het resultaat uit de koekenpan en legde het op een groot bord, flink stroop er overheen; een klein stuk afgesneden en in de mond gestopt. Er ontsnapte mij direct het geluid waar mijn zoons zo'n hekel aan hadden; gebeurde mij altijd wanneer ik zelf had gekookt; een diep gemeend: "mmmmm", ontsnapte. Onmiddellijk bedacht ik me dat dit het was waar mijn vader op doelde; zo'n goed gistgerezen dikke pannenkoek.