Eindpunt Hengelo |
De laatste tijd merk ik gewoon de invloed van de jaartjes; ik red het nauwelijks meer om 15 kilometer te lopen. Dat zat me niet lekker; ik voel me fit, alleen moet ik het regelmatiger met de echt langere afstanden doen en dat heb ik vandaag en gisteren gedaan met goed gevolg. Gisteren met Roos samen een rondje bij kasteel Eerde van iets tegen de 16 kilometer en vandaag zelfs 18 kilometer zonder probleem. Gewoon na twee uur goed rusten en even stevig eten. Was dat gisteren een lunch bij een terras op een camping daar was het vandaag bij het vliegveld Twente op een afsluitbalk van het fietspad; er waren op het grootste deel van de route geen zitbanken en degene die er waren, waren veelal bezet door fietsers. Wandelaars kom je nauwelijks tegen in de natuur.
Roos had op mijn verzoek een track geconstrueerd in Komoot, uitgaande van Oldenzaal en ongeveer het traject van het Marskramerpad richting Hengelo. Zij maakt gewoon op grond van de onderliggende kaart wandelroutes die vaak aanzienlijk fraaier zijn dan de LAW paden. Ook vandaag weer zaten er stukken bij dat ik me afvroeg hoe ze erbij kwam om me hier heen te sturen; nauwelijks als pad te herkennen soms, maar dus wel op de onderliggende kaarten van Komoot zichtbaar. Ik probeer het zelf ook wel eens om een track temake, maar krijg de techniek niet goed onder de knie en Roos doet het graag en veel beter.
Tot mijn schrik bleek ik bij aanvang van de wandeling slecht 57% batterijkracht te hebben. Kennelijk had het bekijken van het ontzettend leuke videootje dat van schoondochter Jessica het verkregen nogal wat van de batterij gevergd; ik kon het niet laten; moest er steeds naar kijken; zo'n klein enthousiast kereltje in bad, lachen en spetterend, heerlijk gezicht. Maar met zuinig aan doen heb ik tot het eind van de wandeling Komoot kunnen gebruiken. Anders had ik ook niet geweten hoe ik weer in Hengelo had moeten komen. Ik had de gelegenheid om op 16 kilometer een bus te nemen, maar de OV-engel vond ook dat ik dat niet moest doen. Natuurlijk kwam de bus precies op dat moment ook aanrijden, maar hijs stopte niet op mijn teken; ik stond ook nog niet op de halte. Eigenlijk vond ik dat helemaal goed want ik had nog volop energie en had me ook voorgenomen om de hele track af te lopen. Maar dat laatste stuk door de weinig aantrekkelijk stad had ik ook wel kunnen missen,maar 18 km maakte me trots!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten