 |
| Wonderschoon plekje bij de Regge |
Ik moest al vroeg opstaan; viel me niet mee, voelde me een beetje niet lekker. Maar vooruit. Ik had de wekker op 7 uur gezet maar was uit mezelf al om half 7 wakker. Lekker douchen en scheren en de rugzak ingepakt voor de wandeling met Roos. We hadden afgesproken op station Zwolle en gingen we samen naar Ommen om van daaruit met de bus naar kasteel Eerde te gaan. Daar had Roos een track uitgezet, een rondje van een kilometertje of 16 door weergaloos mooi landschap zo bleek alras. Eerst door de kasteeltuin die in ouderwetse Rococostijl was aangelegd en onderhouden. Volgens een bordje doen professionele hoveniers dat als vrijwilligerswerk; beroepseer dus, waarvoor hulde, want het zag er schitterend uit en heel bijzonder. Maar ook de rest van de track was bijzonder. Overijssel is een heerlijke provincie om te verblijven en zeker om te wandelen. Ontzettend rustig, met veel plekken waar het nog gewoon stil is en ook veel plekken waar het uitzicht naar alle kanten onbelemmerd is; geen flats, geen autowegen, geen hoogspanningsmasten. Zo'n landschap is mij zo aangenaam en daarvan was vandaag volop sprake. Hier en daar was het boerenland zelfs ontsprongen aan die duivelse ruilverkaveling die ons boerenland tot zo'n eenheidsworst heeft doen veranderen. Het was je ware zielentroost.
Dankzij de informatievoorziening wisten we hoe laat we de bus terug weer konden nemen. We stapten niet uit bij station Ommen maar reden mee tot Ommen centrum. Hoe vaak we ook op het station zijn geweest in de afgelopen decennia, ik was nog nooit in Ommen stad geweest; een leuk stadje, met stadsrechten vanuit de 12e eeuw! En met een slager die zo te zien prima gedroogde worst verkocht. Kan ik me tenminste weer bij de twee kinderen van Roos vertonen; die zijn ook gek op gedroogde worst. Toen ik een keer aankwam vroeg Ronja direct of ik wel worst bij me had en was ze duidelijk teleurgesteld toen dat niet het geval bleek te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten