De eenbes en asperges bereiden

Bloeiende eenbes

 Vandaag met Roos naar het Savelsbos geweest; ik wilde haar graag de bloemenpracht laten zien. Inmiddels ben ik er al twee keer geweest dit voorjaar en was zeer onder de indruk. Het is maar een relatief klein, smal bos; duidelijk niet goed bruikbaar als landbouwgrond en daarom in de tijd gespaard. De ondergrond zal kalkrijk zijn en daarom is er sprake van een rijke variatie in bloemen en planten. Ik had niets te veel gezegd; Roos was ook onder de indruk. Na de enorme klim van 185 treden kwamen we in het bos aan; daslook, bosanemoon, speenkruid, salomonszegel, het kon gewoon niet op. We sloegen af naar het pad richting vuursteengroeve; daar stonden planten met gele bloemetjes en met bladeren als de bosanemoon. Ik vroeg mij hardop af welke soort dat zou zijn toen een allervriendelijkste mevrouw ons vertelde dat dit de gele bosanemoon was; "logisch", zou Johan Cruijff gezegd kunnen hebben. We kwamen direct in gesprek met haar en haar man; ze wisten veel over het Savelsbos, met name over de plantjes. Ik vroeg of zij ook de eenbes hadden gezien en dat bleek het geval; ze brachten ons zelfs naar de plek waar deze uiterst zeldzame plant nu in bloei stond. We kwamen met elkaar in gesprek en bleken de zelfde interesses te hebben: wandelen, lekker eten, de natuur en Frankrijk. Met Truus - we wisselden namen uit - overlegde ik over hoe je als Limburger asperges toebereidt; met een ragout/stevige béchamel met kaas en bouillon en in ham gerold, 20 minuten bij 180 graden in de oven. En ook over zuurvlees - zoervleisj in 't Limburgs - , wat volgens mij helemaal niet zuur is want er zit stroop, verkrijgbaar bij een stroopstokerij in St Pietersvoeren, bruine suiker en ontbijtkoek in; ik krijg het recept van haar zodat ik het zelf kan maken. 
Uiteindelijk scheidden zich onze wegen en liepen we verder naar Cadier en Keer. We zagen een steenmarter oversteken; een heel bijzondere gewaarwording. Uiteindelijk waren we om een uur of half zeven weer terug in de flat en hebben we heerlijk spinaziefantasie met witte bonen gegeten met een peertje voor toetje.