Dodenherdenking op de dam

 Met gemengde gevoelens heb ik via de computer de herdenking en de kranslegging op de dam aanschouwd. Al die oorlogsellende waarbij veel slachtoffers zijn gevallen werd vanuit verschillende organisaties met een prachtige, plechtig geplaatste krans bedacht. De hoeveelheid leed hier ook ten lande was geweest ten spijt, moest ik maar steeds denken aan de vergelijkbare ellende die ons land niet veel maanden later in toenmalig Indië de inheemsen aldaar aan heeft gedaan. Ik heb die kennis al vele jaren geleden opgedaan, maar in het boek "Revolusi" van David van Reybrouck wordt het wel heel expliciet uit de doeken gedaan en nu ik het boek ten tweede male heb opgepakt dringt het in de volle ernst tot mij door. Ook las ik een recensie over een ander boek, van een NLse auteur dat in die zelfde zwarte geschiedenis van ons land was gedoken. Het liet me niet los daar voor het kleine schermpje. 
Maar daar zag ik ook hoogwaardigheidsbekleders waaronder de voorzitters van beide kamers; Jan Anthonie Bruin, voorzitter van de eerste kamer, mij bekend uit een voor mij grijs verleden toen we beiden nog jonge mannen waren. Daar stond hij nu als een echte voorname heer; deed me veel plezier om hem daar zo te zien; veel succesvoller kan het niet! Ik zal er een bloggie aan wijden hoe wel elkaar hebben leren kennen destijds in 1985-86.
Maar ook het getekende gezicht van onze huidige minister president, zij het demissionair. Een heel wat menselijker minister president dan destijds Colijn; leest u zelf maar in de onafhankelijke Wikipedia pagina over deze ARP minister, godsvruchtig en lands' leidsman in bange dagen, maar als officier van de KNIL een persoon waar ik zo mijn gedachten over heb.