Voorzichtig aan begint Roos weer met de dagelijkse dingen zoals een beetje wandelen. We liepen gezellig een stukje in haar buurtje; telkens weer complimenteer ik de stadsarchitecten die in Wijhe de nieuwbouwwijken tot stand hebben gebracht. Afwisselend, weinig doorgaand verkeer en rekening houdend met alle verkeersdeelnemers, inclusief de wandelaars! We liepen door het "Wijhese bos", zoals ik dat schertsend noem; een strookje geboomte aan de periferie van het buurtje waar Roos woont. Even verderop zelfs nog een oude, inmiddels vervallen boerderij met een oude graafmachine in de tuin. Even verderop was ik de weg kwijt maar Roos leidde ons via de kinderboerderij terug naar huis; je kunt bij die boerderij op gezette tijden kakelverse Wijhese eitjes inslaan.
We aten nog een boterham en daarna vertrok ik voor een wandeling vanuit Dalfsen. Het was zondag, dus volop pret van het Dalvrij abonnement. Dalfsen kent een aantal voormalige landgoederen; hierdoor is de gecultiveerde natuur volop te genieten rond dit verder wat ingedutte plaatsje. Ik kwam aan op het station; het voormalig stationsgebouw is tegenwoordig in gebruik als horeca gelegenheid. Daar werd dankzij de versoepelde maatregelen tegen Corona ruim van gebruik gemaakt; wel buiten, onder grote tenten vanwege de aanhoudende regen zaten grote groepen mensen geanimeerd met elkaar te consumeren en te praten; dat is kennelijk wat men toch wel ernstig gemist had. Ik liep de natuur in en verzamelde wat wilde planten om bij Roos in de voortuin te zetten. We zijn beiden erg gecharmeerd van de wilde voorjaarsbloemen die hier in Overijssel overal in grote getale aanwezig zijn; leuk om die ook in de voortuin te hebben.
Telkens weer ben ik verrast door de schoonheid van de landgoederen rond Dalfsen ook al weet ik ze niet feilloos te vinden. Alleen landgoed "Den Berg", vlak achter het station valt niet te missen en dat is toch ook wel de mooiste vind ik. Daar heb ik dan ook mijn 12 kilometertjes met veel genoegen afgelegd. Om 17.30 checkte ik weer in op station Dalfsen en weer zaten de terrastafeltjes alle helemaal vol met bier drinkende genieters van de herwonnen "vrijheid".
Wij hebben lekker gegeten van een bak met kant en klare hutspot die ik gisteren ingevroren mee had genomen uit de flat. Nog een halve liter vanillevla van de verse eitjes van de kinderboerderij en het zat er weer in. Hoewel langzamer dan gedacht, knapt Roos weer wat op.
23 mei 2021
Eerst maar een straatje rond
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten