15 oktober 2020

Picknicken met Melle

Mooie mix van eetbare paddenstoelen

 Als man van de klok belde Melle precies om kwart over elf aan. We hadden elkaar al jaren niet meer gezien. We kenden elkaar nog vanuit onze slowfood tijd en dan vandaag gezellig "het veld" in om paddenstoelen te verzamelen. Maar eerst aan de koffie en fijn zitten praten; voornamelijk over eten maar ook over onze verdere interesses. Toen we eindelijk klaar stonden om te vertrekken hoorde ik de sleutel in het slot steken en daar was Roos; leuk kon ze ook Melle nog even spreken. Inmiddels 7 jaar geleden hebben Roos en ik een keer bij Melle en zijn vrouw Ria van de kookkunsten van dit echtpaar mogen genieten.
We gingen met de auto naar het parkeerterrein bij het ijsclubterrein; was helemaal vol. We besloten om dan helemaal aan de andere kant van het bos te gaan beginnen. In stilte vroeg ik mij af hoe we dan wel bij "het plekje van gisteren" moesten komen. Nou, dat bleek helemaal geen probleem. We begonnen dus uiteindelijk in een stuk van het bos dat ik nog helemaal niet had onderzocht op paddenstoelen. Tot mijn opluchting vonden we vanaf de eerste meters al paddenstoelen; nog geen eetbare, maar volgens Melle best interessant en hij benoemde deze vruchten van de schimmels. Vooral het gewoon zwavelkopje domineerde op dat beginstuk. Ik voelde opluchting en toen we kastanjeboleten bij de vleet vonden en Melle zelfs aangaf dat er best veel interessants stond, was ik helemaal gerust. Hij vond tot zijn grote verrassing zelfs een paar cantharellen: "dat zijn zomerpaddenstoelen, net als eekhoorntjesbrood", werd mij gedoceerd. 
Ik moet eerlijk bekennen dat al die namen van de verschillende paddenstoelen bij mij niet beklijven helaas, maar dat je het eekhoorntjesbrood vanaf mei moet zoeken is mij nu wel duidelijk. Cantharellen met zekerheid determineren is mij nog een beetje te geleerd, maar ik zal mijn best doen.
Had ik op Facebook gezien dat Melle een hele picknick uitrusting heeft om ergens in het wild te kamperen daar haalde hij dit ook nu tot mijn genoegen tevoorschijn. Het was even moeilijk om een goeie plek te vinden maar al snel stond de brander met de koekenpan en stonden de paddenstoelen te pruttelen. Ik keek de kunst zorgvuldig af en zag al dat Melle de plakken zwam behoorlijk laat doorbakken om het vocht te doen verdampen. Vervolgens maakte hij er met een paar eieren een heerlijke omelet van die hij verdeelde over een paar sneden stokbrood. Heerlijk om dit zo vers van de grond en in de natuur te kunnen eten. Ik had dankzij Melle een heerlijke dag gehad en bedankte hem daar uitgebreid voor. 

Geen opmerkingen: