26 oktober 2020

Bladblazers en sirenes

 

Geen blad te verplaatsen?!

Utrecht is bepaald niet de rustigste provincie; de Bilt ontkomt er dan ook niet aan dat je - waar je ook bent in de gemeente - eigenlijk altijd verkeersgeluid als achtergrond hoort. Natuurlijk went dat, Toen Anneke en ik hier in de gemeente Bilthoven kwamen wonen waren we verbaasd over de stilte; die overviel ons gewoon; 's-avonds op de loggia hoorde je gewoon niets. De mensen die voor ons in het huis hadden gewoond waren vertrokken vanwege die stilte?! In de loop der jaren veranderde dat wel hoor; na een paar jaar kon je zelfs het verkeersgeluid in de badkamer horen.
Een paar dagen geleden liep ik in het bos en viel niet alleen het verkeersgeluid me op maar vooral ook het steeds maar weerkerend kabaal van sirenes; geen brandweer, maar waarschijnlijk ziekenwagens op weg naar het UMC.

Onkruid doden; kan het gekker

Verderop liep ik langs het golfterrein en daar was natuurlijk iemand bezig met een bladblazer; zo te zien niet om blad te verplaatsen maar om het gras van dauw te ontdoen, althans zo leek het wel. Kolere herrie natuurlijk. Het gebruik van bladblazers, ook door particulieren is in onze gemeente algemeen gebruik. In het bos loop je dan ook vaak van het ene sonore geblaas in het volgende; ik vind dat afschuwelijk en niet alleen vanwege het geluid maar vooral omdat het zo slecht is voor de natuur.
Dat niemand zich dat realiseert of weet (?) ergert mij mateloos. Nog zoiets verbazends of ergerlijks is de nieuwerwetsige manier van onkruidverwijdering; niet gewoon mechanisch of laat maar groeien, maar met een enorm voertuig met gasflessen dat zich langzaam over de stoep beweegt. Ook zo slecht voor de natuur en mijns inziens behoorlijk overbodig.
Als ik na een lange treinreis in Wijhe neerstrijk, op weg naar Roos dan treft mij iedere keer weer de doordringende stilte maar ook de mooie fietsenstalling met overkapping en groot genoeg om alle fietsen onder te kunnen brengen. 

Geen opmerkingen: