De composities van Roos

 

Maurice

Vandaag was met name voor Roos echt een feestdag; een lang gekoesterde wens ging in vervulling; een aantal van haar liedcomposities werd door twee professionals uitgeprobeerd. We gingen om 9 uur vol verwachting de deur uit en om half tien stonden we bij Parnassos voor de deur. Roos had een grote zaal met vleugel gehuurd zodat we corona proof met vier personen bijeen konden zijn. Roos zette alles klaar om opnames te kunnen maken van hetgeen ten gehore gebracht zou gaan worden; als reserve zou ik met mijn smartphone ook zo veel mogelijk registreren.
Alles stond klaar toen Yoni, de bas arriveerde. Ik kende hem niet maar deze jonge vent heeft bij het praten al zo'n prachtige resonerende donkere stem: "dat belooft wat ", dacht ik al. Even later kwam Maurice ook binnen. Een hele opluchting dat we compleet waren; vanwege alle Corona gedonder was deze sessie de afgelopen weken al twee keer uitgesteld. Maar nu ging het toch "los". Maurice maakte de toetsen van de vleugel schoon en vertelde nog wat wederwaardigheden over de maatregelen zoals dat op de scholen alle ramen open stonden om de atmosfeer schoon te houden; dat de kinderen daarbij met jassen aan in de klassen zaten en verkouden werden met alle gevolgen van dien. Tja, velen onder ons zullen wel het gevoel hebben of krijgen dat we collectief gek worden of worden gemaakt.
Maar daarom niet getreurd, maar aan het werk. Roos had een achttal liederen zorgvuldig geprepareerd voor deze oefensessie. Componiste en uitvoerenden overlegden met welk lied gestart zou gaan worden; het werd "Trots", een gedicht dat handelt over de overpeinzingen van een koning.

Yoni

Maurice begon met de krachtige aanslag van het lied. Had ik natuurlijk al heel vaak gehoord bij Roos thuis wanneer ze met dit lied bezig was. Maar nu professioneel uitgevoerd en Yoni zette met een zeer krachtige stem in. Ik wist niet wat ik hoorde; dynamiek, verrassende begeleiding; ik kreeg er gewoon kippenvel van; de eerste keer dat het ten gehore werd gebracht; ik was zwaar onder de indruk en was verschrikkelijk trots op wat mijn Roos tot stand had gebracht. En ik was niet de enige; Maurice met zijn zeer uitgebreide kennis en ervaring met "het lied" vond het eveneens verrassend en vooral ook zo harmonieus binnen de verrassing. Het was voor beide uitvoerenden bepaald geen simpele opgaaf om dit lied te spelen, dat kon ik wel horen. Het was dan ook een klein wonder dat het bij eerste poging eigenlijk heel behoorlijk goed ging.
Natuurlijk gingen de twee uitvoerenden en de componiste met elkaar in conclaaf en bespraken het lied uitgebreid waarbij aanscherping plaatsvond.
Zo ging het uiteindelijk bij vier van de liederen en was er ook een soort informele eindbespreking waarbij allen uitspraken dat deze muziek uitvoering verdient. Het werd ook vanzelfsprekend gevonden dat er nog een tweede sessie belegd gaat worden om meer liederen aan de toets van de uitvoeringspraktijk te onderwerpen. Heel tevreden en blij ruimden Roos en ik alles weer bij elkaar en gingen naar huis. De hele avond bleef in het teken van deze bijzondere daag staan.