24 oktober 2020

Het wandelpad over de Westfriese omdijk.

 

De bescherming van de oude zeedijk met grote stenen

Ik had de wekker op 7 uur gezet; het plan was om de bus van half negen te halen om op tijd in Hoorn te zijn om met Ab een etappe van het door wandelnet nieuw uitgebrachte wandelboekje uit te gaan testen; de eerste etappe van het Westfriese Omringdijk pad te gaan lopen. Ik had dietappe alvast op Komoot gezet; het boekje en de geel-rode markering zouden ons helpen. Nu is Komoot erg dwingend waar het de richting betreft; we moesten dan in Hoorn beginnen en mijn plan was om naar Avenhorn te lopen en daar de bus terug te nemen naar Hoorn. 
Keurig op tijd kwam ik aan in Hoorn; natuurlijk was Ab - als gebruikelijk - veel te vroeg, maar hij had van de tijd gebruik gemaakt door twee voortreffelijk smakende porties gebakken vis in te slaan. Mijn zorgvuldig beraamde plan om van Hoorn naar Avenhorn te gaan wandelen sloeg Ab onmiddellijk aan gruzelementen; het werd i.i.g. Avenhorn - Hoorn vanwege de wind. "Ach, dan redden we ons uitstekend met het boekje en de markeringen", dacht ik nog, maar het zou anders lopen; zo gaat dat als je met Ab door hem bekend landschap loopt; dat maakt het verrassend en meestal mooier.
Wanpaal in Schardam

We aten de vis op en wachtten op de bus naar Avenhorn. Keurig op tijd reden we met de nagenoeg lege bus langs een kilometers lang lintdorp, en kwamen op de in het boekje aangegeven halte "Het Hoog" uit. Ab kende het gebied goed en wees mij enkele bijzonderheden, veldjes die onder het beheer vallen van SBB. Al vanaf het begin liepen we niet volgens de aanwijzingen, maar Ab wist een prima route over het plaatsje Beets; was veel aardiger dan de officiële route vanwege het uitzicht op de snelweg; daar hadden wij inderdaad geen last van. In Schardam vonden we weer aansluiting op de officiële route. Daar stond een prachtige wanpaal tot waar verbannen lieden zich mochten ophouden. Tot onze spijt was er een versperring aangebracht zodat we een deel van de prachtige zeedijk niet konden belopen. Even verderop ging het weer en maakte ik een foto van de oude stenen onderkant van de zeedijk; geeft mij altijd een goed gevoel zo'n oud stuk werk te zien. Met die foto wordt dit blok gesierd. 
Het uitstapje van Ab betekende wel dat de etappe aanzienlijk langer werd dan ik vanmorgen in mijn gedachten had; na bijna 20 km was ik dan ook blij dat we weer bij de auto waren. Ik ging mee met Ab naar huis in Edam. We hadden het rijk alleen; Ab zorgde voor een maaltijd en daarna keken we naar de film Shawnshank Redemption; een heel goede film die ik jaren geleden eens heb gezien; Ab kende hem niet. 
Ik appte met Roos; zij zou morgen meelopen met Ab en mij op de Veluwe. We zouden vanuit Klarenbeek gaan wandelen en we maakten een afspraak over de ontmoetingstijd. 

Geen opmerkingen: