Wat een schoonheid

De drie gratiën

Op deze wat regenachtige maandag ben ik naar de Hermitage in Amsterdam geweest voor de tentoonstelling "Classic beauties"; beelden en schilderijen van de 18e eeuw, de eeuw waarin vooral door kunstenaars en aristocraten de schoonheid van de klassieken werd bewonderd en geïmiteerd.
Was het voor mij toch Bernini die ik als de top van de top beschouwde van de beeldhouwkunst, daar heb ik nu zijn collega Canova mogen bewonderen.
Op de aankondiging van de expositie staat een marmeren beeld van de drie gratiën; een wel zo geniaal vorm gegeven beeld dat ik me niet kon voorstellen dat het ook daadwerkelijk naar hier in Amsterdam getransporteerd zou zijn. Deed me denken aan die aankondiging van het ballet "Mata Hari", waarop een exotische vrouw en een enorme python te zien waren; in het ballet was van geen python sprake. Maar bij deze expositie was dit topstuk wel degelijk aanwezig.

Het begon grappig met een heel klein beeldje, eigenlijk een souvenir maar dan uit de 18e eeuw en van marmer. Dit beeldje stond in een nis, eigenlijk een opening in de muur en wanneer je erlangs keek zag je in de verte de drie gratiën. Ik wist dus direct dat ik het beeld even later kon bewonderen.

Maar eerst tal van schitterende stukken; koppen van Apollo, Pallas Athene, schilderijen en etsen van hoe het vervallen en overwoekerde Rome eruit zag in de 17e-18e eeuw. Imposant hoor. Schilderijen met voorstellingen uit de Griekse mythologie/geschiedenis; Helena die Paris troost omdat hij in de strijd moet; Helena die Telemachos herkent als de zoon van Odysseus en nog andere.
En toen de zaal met de sculpturen uit prachtig wit marmer gehakt.

Bij binnenkomst direct het topstuk; het werd wisselend belicht en toen ik binnenkwam was het toevallig in het volle licht; natuurlijk maakte ik een foto. Het was onthutsend mooi. Maar ook een Amor en Psyche, heel subtiel, een mooie Aphrodite met de billen bloot. een Sater met Bachante, Hebe en nog enkele.
Ik was terecht op de maandag gegaan; het was ontzettend rustig.
Maar ook een verrassende Out of Art tentoonstelling van Finse kunstenaars. Eén stuk vond ik toch wel zo bijzonder dat ik het in de blog wil plaatsen naar de klassieke schonen.

Out of Art TT, Finse kunst