Een kleurrijk werk van Odilon Redon |
Naar ik uit de kunstkrant begreep naar aanleiding van de aan hem gewijde tentoonstelling in het Kröller Müller museum klopt dat ook wel; hij is een synesthetisch schilder. Hij is ontzettend "in" de verschillende kunsten geweest; de muzenberg was zijn favoriete oord denk ik. De literatuur vond hij de grootste kunst; hij speelde viool en speelde veel samen met andere musici. Maar bovenal was hij schilder.
Al met al kende ik slechts weinig van zijn werk. Het Kröller Müller museum beschikt over een groot aantal van zijn werken maar dat ligt kennelijk meestal in depot. Hélène was een bewonderaar van hem en het is dus dankzij haar dat wij hier over zo'n grote hoeveelheid schilderijen, tekeningen en litho's beschikken.
Vanmorgen om kwart voor negen ging ik de deur uit en kwart over tien liep ik door het museum. Het was er al flink druk maar vrijwel iedereen - vooral buitenlandse toeristen - ging naar de van Gogh werken kijken. Daarom kon ik in alle rust en - vooral - alle stilte van de werken genieten.
Het totaal gaf een indruk die toch veel breder was dan ik had gedacht; het werk is veel op mythologische figuren en op droombeelden - vergelijkbaar met Goya - gebaseerd, maar ook prachtige portretten. Daardoor veel fantasie dat ook verklaart waarom ik het werk altijd als zo mysterieus heb geïnterpreteerd.
Natuurlijk ook de rest van het museum bekeken; net of je oude bekenden ziet; la berceuse, de postbeambte, de Ensors, de beeldhouwwerken. Genieten dus.
En tot slot even op de fiets naar de kruising met het Trekvogelpad gegaan en heerlijk een paar uur door de hitte gewandeld naar de uitgang bij Hoenderloo en daar de bus naar huis genomen.
Lekker reebiefstuk gegeten met spinazie uit de tuin van Roos. Hoe ze het voor elkaar krijgt is me een raadsel maar ze heeft nog steeds overvloedig groenvoer uit de tuin?! zodanig dat ik ervan mee kan genieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten