De opmerking dat het leven maar kort is krijg ik vaak te horen; zelfs mijn 83-jarige moestuinier Theo vindt dat het leven maar kort is. Dat gaat misschien op voor mensen die plotseling worden weggerukt uit het leven, maar wordt dan alleen gedacht door de achterblijvers. Wanneer een leven naar tevredenheid van de persoon zelf is geweest dan doet de lengte van dat leven er toch eigenlijk niet toe? overweeg ik vaak. Het is een filosofische gedachte; een leven duurt een leven.
Vanaf mijn dertiger jaren heb ik mij gerealiseerd dat je maar één keer leeft en dat je eruit moet halen wat erin zit. Voor mij was dat toch vooral: genieten van het leven zelf; lekker eten, niet al te druk maken en wat dies meer zij. Materialisme hoorde daar voor mij niet bij maar veel buiten zijn des te meer; wandelen, mooie dingen zien, steden, kunst, de geest ontwikkelen door veel te lezen. Genieten eigenlijk, althans wat ik ervaar als genieten. Beetje epicuristisch.
Toen mijn vader stierf in 2003 heb ik mij gerealiseerd dat ik nog zo'n 25 jaar te verwachten had, ervan uitgaande dat ik ongeveer zijn leeftijd zou gaan halen. Ik heb vanaf dat moment die bewuste keuze nog verder uitgewerkt en alles gedaan wat ik graag zou willen; de klassieken bestuderen, veel kunst bekeken en beluisterd, eigen bewoning. Daarbij heb ik ook heel bewust grenzen gesteld van dingen of activiteiten die ik absoluut niet zou doen, zoals verre, transcontinentale reizen. Tevreden met Europa als te bezoeken regio. En nu met 70 jaar kijk ik met veel genoegen terug en realiseer me dat ik feitelijk alles heb gedaan en gezien en gelezen van wat ik wilde. Mijn gezichtsvermogen wordt wat minder, maar dat hoort bij het ouder worden.
Ben een tevreden en dankbaar mens.
Waarom deze blog? Ach, misschien dat mijn levenshouding anderen mag inspireren. Tevredenheid is zo'n heerlijk gevoel en dat gun ik iedereen.
Vanaf mijn dertiger jaren heb ik mij gerealiseerd dat je maar één keer leeft en dat je eruit moet halen wat erin zit. Voor mij was dat toch vooral: genieten van het leven zelf; lekker eten, niet al te druk maken en wat dies meer zij. Materialisme hoorde daar voor mij niet bij maar veel buiten zijn des te meer; wandelen, mooie dingen zien, steden, kunst, de geest ontwikkelen door veel te lezen. Genieten eigenlijk, althans wat ik ervaar als genieten. Beetje epicuristisch.
Toen mijn vader stierf in 2003 heb ik mij gerealiseerd dat ik nog zo'n 25 jaar te verwachten had, ervan uitgaande dat ik ongeveer zijn leeftijd zou gaan halen. Ik heb vanaf dat moment die bewuste keuze nog verder uitgewerkt en alles gedaan wat ik graag zou willen; de klassieken bestuderen, veel kunst bekeken en beluisterd, eigen bewoning. Daarbij heb ik ook heel bewust grenzen gesteld van dingen of activiteiten die ik absoluut niet zou doen, zoals verre, transcontinentale reizen. Tevreden met Europa als te bezoeken regio. En nu met 70 jaar kijk ik met veel genoegen terug en realiseer me dat ik feitelijk alles heb gedaan en gezien en gelezen van wat ik wilde. Mijn gezichtsvermogen wordt wat minder, maar dat hoort bij het ouder worden.
Ben een tevreden en dankbaar mens.
Waarom deze blog? Ach, misschien dat mijn levenshouding anderen mag inspireren. Tevredenheid is zo'n heerlijk gevoel en dat gun ik iedereen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten