Ars longa

In eerste instantie dacht ik dat het een hoop vergeten
bouwmateriaal ging, maar dit is de beroemde eco-
kathedraal van Leroy. Moet je in het voorjaar zien.

Niet te geloven, maar vandaag was ik voor de derde keer binnen een week in een prachtig gelegen museum voor Moderne Realistische kunst; het museum Belvédère in Heerenveen. Ik wilde perse naar de foto-expositie aldaar vanwege een foto van het brandend aardgas boven het ijs van de smeltende permafrost; naar mening van deskundigen een buitengewoon omineus verschijnsel dat een zichzelf versterkend effect zou hebben op de CO2 concentratie van de aardatmosfeer en dus op het klimaat.
Roos had van haar buurman een tweetal door hem niet gebruikte 1e klas toeslagkaartjes gekregen en die moesten dit weekend worden gebruikt; goed gelegenheid om naar Heerenveen te gaan. Overigens was het ook uitgesproken museumweer vandaag; dreigende luchten en af en toe een bui.

Een onverwachte omgeving voor een museum. Heet dan
ook terecht "Museum Belvédère"

Het museum lag eigenlijk niet in Heerenveen maar in Oranjewoud, een voormalig dorp, heden stad Heerenveen. Daar kwamen we gelukkig op tijd achter zodat we een stuk met een bus mee konden; desondanks was het nog een flink stuk lopen, maar het was het absoluut waard. Een prachtige tentoonstellingsruimte en een bijzondere tentoonstelling van schilderijen en foto's; all things of beauty. Ik was er echt van onder de indruk. De natuur was een item maar ook wat de mens doet met de natuur.
Vanuit heel verschillende invalshoeken hadden de kunstenaars vorm gegeven aan deze items.
Zelfs de Verkade albums met de tekeningen van Jacques P. Thijsse ontbraken niet. We hebben van het bezoek genoten.

Brandend methaan boven het ijs van de permafrost

Daarna wilden we eigenlijk met de bus naar Assen om ook daar het museum te bezoeken. Gelukkig kwam Roos in de bus tot de ontdekking dat de rit bijna 2 uur zou duren dus snel stonden we weer in Heerenveen en zijn we terug gelopen naar het station en door naar huis.

Een natuurboek van Verkade