Voor de zoveelste keer

Een hele kudde Jersey stieren bij Lage Vuursche

Afgelopen maandag sprak ik met mijn broer Jan over het onderwerp "afvallen", gewicht verliezen op welke manier dan ook. Het is bij ons een familiekwaal, misschien beter te benoemen als een familie-obsessie; onze moeder worstelde altijd met haar gewicht en wij drie zonen, zelfde laken een pak. Broer Jan heeft het wel het moeilijkste met het handhaven van het gewicht maar heeft zich nu voorgenomen om er alles aan te doen om een bepaald wensgewicht te bereiken.

En gisteren sprak ik door de telefoon met Mariska en ook zij gaat deze week "aan de lijn"; de sportschool frequenteert ze al en nu dan het eetgedrag. Ik vertelde haar dat ik loyaal wilde zijn met mijn broer en er ook weer tegenaan zou gaan.

Ook ik heb een geschiedenis van vechten tegen de vervetting en heb diverse strijden gestreden. Slechts één keer is de aanval op het overgewicht gelukt, dat was in 2003. Ik was zo rond de negentig kilo en ging op congres naar Noorwegen en heb daar wel zo schandalig lekker gegeten. Toen ik terug kwam ben ik niet eens meer op de weegschaal gegaan maar heb mij direct aan een regime van weinig eten en veel bewegen gezet. Ik stond heel vroeg op en liep dan naar mijn werk in Utrecht en na het werk liep ik ook weer terug; dat was het stuk beweging. Eten deed ik minimaal; hele kleine beetjes. 

Het mechanisme achter deze manier van afvallen ligt in het evenwicht tussen de spiercellen en de vetcellen. Spieren zijn - afgezien van de hersenen - de enige/belangrijkste vet-verbranders. De vetcellen zijn slechts voor de voorraad en die laten ze los als de spiercellen daarom vragen. Dat gebeurt natuurlijk m.b.v. hormonen en als je lichaam goed in evenwicht is, werkt dit mechanisme uitstekend; hoort natuurlijk bij het jagen/verzamelen dat wij als soort van oorsprong doen. Soms heb je veel te eten en soms helemaal niets en dan moet je het van je reserve hebben.

Destijds ben ik van pakweg 92 kilo naar 80 kilo gezakt! Heb die 80 helaas niet kunnen handhaven; mijn ideaalgewicht is 75; woog ik toen ik 18 was.

Eigenlijk had ik voor vandaag gepland om weer een museum te bezoeken maar toen de gordijnen vanmorgen open gingen zag ik dat het uitgesproken wandelweer was; goed dus om het jager/verzamelaars regime in te zetten en zo geschiedde; om 10.38 begon ik in Amersfoort en om 15.28 was ik na 25 kilometer stevig doorstappen in Hollandsche Rading. 

Onderweg heb ik een kudde Jersey stieren in de wei zien liggen; zijn van de Remeker kaas fabrikant voor zover ik weet en vermoed; worden opgefokt voor het vlees. Foto gemaakt om deze Blog te sieren; heeft verder niets met het onderwerp te maken.

Jaar in, jaar uit, iedere dag gewicht
meten en noteren.

PS Over obsessief gesproken. Vind vanavond ongelooflijk toevallig bij het opruimen - tja, dat ga je doen als je ouder wordt en magere Hein in je nek begint te blazen - een notitieboekje van mijn oude vader waarin hij meticuleus, jarenlang, iedere dag zijn lichaamsgewicht heeft genoteerd?!