Aan de Leuvenumse beek |
Gisteravond laat, ik lag al te slapen, hoorde ik zacht geritsel bij mij op de gang; niet zacht genoeg om me niet wakker te maken. "Dat moet Roos zijn", bedacht ik mij direct en inderdaad; ze vond het zo'n ongezellige gedachte dat we elkaar voorlopig niet meer zouden zien dat ze de sponde wilde delen. Ik was direct weer in slaap, maar gezellig is het!
Roos is druk met een cursus "compositie voor kwartetten" en is daar voorlopig nog druk mee; verder fitnesst ze vrijwel dagelijks en wel 's-avonds en inderdaad dan schiet er weinig tijd over om dingen samen te doen.
Maar al met al ging ik daarom laat de deur uit op weg naar Harderwijk om daar de bus te pakken naar halte "de Zwarte Boer" in Leuvenum. Op de bushalte sprak ik een echtpaar uit Almere; de man van het echtpaar had diabetes gekregen door een enorme schrik, helemaal voorstelbaar toen hij mij het gruwelijk bedrijfsongeval beschreef waar hij getuige van was geweest in zijn twintiger jaren in de bouwvak. Verder stond er nog een meneer waarmee ik in de bus naar Leuvenum uitvoerig heb gesproken; hij was ook een echte wandelaar en had vrijwel alle grote paden in NL gelopen. Hij liep net als ik bij voorkeur in zijn eentje. Op de bushalte van de Zwarte Boer namen we met een handdruk afscheid en scheidden onze wegen.
Een pluk heide in volle bloei |
Altijd weer een fijne etappe over het Hulshorster Zand. Ik zocht wat van die witte en zwarte keitjes bij elkaar om hier en daar achter te laten. Er lagen er twee dicht bij elkaar; een witte en een zwarte; die heb ik apart meegenomen en later bij Roos in de vijver gegooid. Hebben een miljoen jaar samen in het zand gelegen en nu bij Roos in de vijver.
Heb de dag afgesloten bij Roos in de tuin; morgen naar Luxemburg; vroeg op dus. Samen lekker thee gedronken toen ze eenmaal thuis kwam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten