Van Garderen naar Elspeet

Mysterieus sfeertje op de heide

Weer een stukje van het Veluwezwerfpad gewandeld. Gisteren hebben we weer eens gezellig "gethuisbridged" met Rudolf en Gerda, dus vandaag weer alle reden om weer aan de stutten te trekken. Net als Dick heb ik er een sterke behoefte aan om mezelf vrijwel dagelijks uit te laten en dan loop ik het liefst in de natuur. Afgelopen nacht had ik vreselijk liggen hoesten en Roos uit de slaap gehouden; zelf was ik ook enigszins brak toen om half acht de radiowekker van Roos, slecht afgestemd met veel kabaal de stilte van de vroege ochtend verscheurde. Toch maar opgestaan, aangekleed, thee gedronken en eindeloos gewacht tot ik om half negen richting station kon gaan.
Net als de vorige keer was ik om tien uur in Garderen. Eerst maar eens de horecafunctie van de warme bakker uitgetest en voor 2,05 euro een lekker bakkie gedaan.

Smal wandelpaadje op de heide

De GPS had ik geladen met de track; maakt het wandelen een stuk eenvoudiger en daar ging het los. Het begin liep het zelfde als het traject naar Putten; nu vond ik - door wat beter op te letten - het juiste pad door het weiland; even verderop de splitsing na het aanloopstuk. De route voerde door een enorm groot heidelandschap, de Ermelosche heide; het was mistig en dan ziet zo'n vlakte met bomen en heide er mysterieus uit; genieten dus. De ijstijden hebben hier duidelijk hun sporen achtergelaten; grote zandrichels met grind erin.
De verkoudheid van de laatste twee weken begint er toch wel in te hakken. Na de 12 kilometer die deze toch niet al te lange etappe behelsde had ik het wel gehad.
Bij de bushalte in Elspeet iets droogs aangetrokken en op de bus gewacht. Bij aankomst in Bilthoven twee harinkies gescoord en lekker bij Roos thuis samen opgegeten; we zouden vanmiddag naar de kringloopwinkel gaan; Roos had daar een paar mooie jassen zien hangen. Zo gezegd zo gedaan en geslaagd met een tweetal fraaie bontjassen van mooie schnitt. Eén lange, bijzonder geschikt voor het wandelen onder de huidige winterse omstandigheden en een korte voor naar de opera.
Tot slot op m'n flatje genoten van de snert en de karnemelkse gortepap die ik had staan. Straks nog even steppen en dan weer vroeg slapen. Morgen 20 kilometer met Huib; ik ben benieuwd of ik dat red.