 |
| Schitterend heideveld |
Om 8.55 had ik ingecheckt bij het station om de trein van 8.59 te kunnen nemen naar Putten. Helaas had de trein zoveel vertraging dat ik bus 107 naar Garderen niet kon halen. Maar daarom niet getreurd, in Putten is een leuke koffieplek bij het station; een vintage zaak met koffiegelegenheid en gezellig zitje met een krantje. Er was nog een klant en het gesprek kwam op mijn te ondernemen wandeling over de Veluwe. "Je kunt je enkel wel breken met die gladheid", waarschuwde de andere klant. Wat heerst er toch een angst over van alles onder de mensen en wat beperken ze zich daarmee toch, aldus schoot het door mijn hoofd en ik besteedde verder geen aandacht aan dit gezeur en las het krantje en genoot van de koffie.
 |
| Uddeler schans met sporen van het zondagse sleeën |
Ik nam dus de bus van een uur later en kwam om 11 uur in Garderen. Met de GPS en de inmiddels opgedane bekendheid in Garderen - dit was al mijn derde keer binnen een week dat ik deze plaats bezocht - had ik de aanloop direct gevonden en ging op weg. Tot mijn verrassing en ook wel verbazing lag hier nog een flink pak sneeuw; ik had dat ook vernomen dat er op de Veluwe veel sneeuw lag. Dan is de wereld ook zo vreselijk mooi; ik heb de hele dag van deze pracht mogen genieten. Eerst een vrij lang stuk over een weg; geen auto te bekennen overigens en toen een stuk door een bos. Lang het Uddelermeer en de Uddelerschans, helemaal verlaten. Je kon zien dat er zondag mensen met kinderen hadden gesleed van de helling naar beneden. Nu liep ik hier geheel eenzaam. Deed me denken aan een keer dat ik ging schaatsen op een maandagmorgen in Friesland; waar ik had verwacht dat het er vol zou zijn was er helemaal niemand en dan is zo'n Sneekermeer wel heel groot?!
Vervolgens een lang stuk langs een heideveld dat er wel zo schitterend bij lag. Ik merk nu bij het schrijven van deze blog hoe ik van dit vergezicht heb genoten. Daarna een heel lange weg, de Aardhuisweg naar Hoog Soeren. Ook daar geen mens te zien. Pas toen ik vlakbij de provinciale weg kwam zag ik een mede-wandelaar. We zwaaiden naar elkaar en ik zei: "je bent de eerste vandaag", ik had inderdaad helemaal niemand wandelend gezien deze dag. Het laatste stuk naar de bushalte waar ik een sinaasappeltje heb geschild en opgenuttigd. In de heerlijk warme bus naar Apeldoorn en door naar huis. Morgen verder vanaf halte Het Aardhuis.
PS 1 Deze etappe is nog mooier met dit winterweer dan wandelen over de Hoge Venen in België. Onthouden als er sneeuw ligt.
PS 2 De wandeling van de volgende dag is er niet van gekomen door de stroomstoring bij Amsterdam. Het hele treinverkeer lag op z'n gat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten