Intrigerende kop vindt u niet lezer? Voordat Roos en ik naar de Veluwe trokken voor het bridgeweekend in Vierhouten kreeg ik van haar een knipsel uit het Financieel Dagblad uit de rubriek "Eten en drinken", 27 augustus 2016. Het ging over de status van de chefs, de opperhoofden van de keukens die zich tegenwoordig gedragen als echte sterren; als merk zelfs?! Ik bedoel natuurlijk de chefs van sterrenrestaurants. Verder staat in dit artikel de ontwikkeling van de "Nouvelle Cuisine" als opvolger van de klassieke Franse kookkunst waarvan Escoffier de allergrootste was; de vader van de Franse keuken. En die klassieke Franse keuken heb ik zo goed gekend en zo gewaardeerd; vanaf de jaren zeventig ging ik jaarlijks naar Frankrijk en overal kon je toen nog zo verschrikkelijk lekker eten. Met Lien ging ik in Amsterdam heel vaak eten bij restaurant Chez Ferro, misschien niet helemaal Frans maar meer Baskisch maar toch zeker langs de lijn van Escoffier; veel, vet en bijzonder lekker!
De ontwikkeling van de Franse keuken heeft een wending genomen ergens begin van de zeventiger jaren met Bocuse als profeet. Dit werd genoemd: "De nouvelle cuisine" onder het motto: lichter, minder, duurder. De eerste keer dat ik met deze in mijn ogen krankzinnige ontwikkeling werd geconfronteerd was toen ik met Anneke vanwege de geboorte van onze jongste dochter uit eten ging in een chique Utrechts restaurant, gevestigd in het fraaie pand: "De koninck van Poortugael". We kregen zo bespottelijk weinig te eten dat we thuis een boterham hebben genomen en het was inderdaad peperduur.
En onlangs aten we bij sterrenrestaurant "De Hoefslag" en ook daar de kleren van de keizer; best lekker en bijzonder maar vooral weinig en peperduur. Ik heb me nu voorgenomen om niet meer deel te nemen aan die onzin.
Van vriend Dick heb ik jaren geleden het boek "Ma Cuisine" van de hand van Escoffier gekregen, met inleiding van Johannes van Dam en dat heb ik vandaag eens ter hand genomen. Ingewikkelde recepten dat wel, maar ik zal me er in bijten! Bij Coolblue een ijsmachine besteld; komt morgen zodat ik in ieder geval kan beginnen met ijs maken volgens de recepten van Escoffier; dat moet lukken!
En vanavond heb ik in de geest van Escoffier gekookt. Een heerlijk varkenshaasje afkomstig van Veldvarkens met snijbonen en Frieslanders van moestuinier Theo. Roomsaus gemaakt van het aanbaksel van het varkenshaasje. Gisteren had ik boekweitegrutjes in karnemelk gemaakt en daar nog wat van over gehouden. Die heb ik vandaag gebakken en gegeten met stroop; het lievelingsgerecht van Maarten 't Hart. Geheel verzadigd heb ik vervolgens dit Bloggie geschreven.
De ontwikkeling van de Franse keuken heeft een wending genomen ergens begin van de zeventiger jaren met Bocuse als profeet. Dit werd genoemd: "De nouvelle cuisine" onder het motto: lichter, minder, duurder. De eerste keer dat ik met deze in mijn ogen krankzinnige ontwikkeling werd geconfronteerd was toen ik met Anneke vanwege de geboorte van onze jongste dochter uit eten ging in een chique Utrechts restaurant, gevestigd in het fraaie pand: "De koninck van Poortugael". We kregen zo bespottelijk weinig te eten dat we thuis een boterham hebben genomen en het was inderdaad peperduur.
En onlangs aten we bij sterrenrestaurant "De Hoefslag" en ook daar de kleren van de keizer; best lekker en bijzonder maar vooral weinig en peperduur. Ik heb me nu voorgenomen om niet meer deel te nemen aan die onzin.
Van vriend Dick heb ik jaren geleden het boek "Ma Cuisine" van de hand van Escoffier gekregen, met inleiding van Johannes van Dam en dat heb ik vandaag eens ter hand genomen. Ingewikkelde recepten dat wel, maar ik zal me er in bijten! Bij Coolblue een ijsmachine besteld; komt morgen zodat ik in ieder geval kan beginnen met ijs maken volgens de recepten van Escoffier; dat moet lukken!
En vanavond heb ik in de geest van Escoffier gekookt. Een heerlijk varkenshaasje afkomstig van Veldvarkens met snijbonen en Frieslanders van moestuinier Theo. Roomsaus gemaakt van het aanbaksel van het varkenshaasje. Gisteren had ik boekweitegrutjes in karnemelk gemaakt en daar nog wat van over gehouden. Die heb ik vandaag gebakken en gegeten met stroop; het lievelingsgerecht van Maarten 't Hart. Geheel verzadigd heb ik vervolgens dit Bloggie geschreven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten