Van Cliburn

Van Cliburn tijdens het Tsjaikovski concours in
Moskou 1958

Was mijn duizendste Blog, gisteren een ode aan de muziek die zo'n belangrijke rol in mijn bestaan speelt, daar is de Blog van vandaag een blijk van waardering aan één van degenen die mij daartoe hebben geïnspireerd: Van Cliburn, Amerikaans pianist en deze week overleden op 78-jarige leeftijd.
In de eerste klas van de middelbare school deed ik mee aan een muziekconcours op de culturele avond. Daarbij won ik de tweede prijs: een LP (voor de jongeren onder de lezers, een langspeelplaat, aan beide zijden bespeelbaar en bekrasbaar helaas) met het vioolconcert van Beethoven, met Yehudi Menuhin als solist. Mijn ouders moesten speciaal vanwege deze gelegenheid een pick-up kopen; een apparaat om platen te kunnen afspelen. Daarbij schaften zij ook een LP aan van het vijfde piano concert van Beethoven, met, u raadt het al, Van Cliburn als solist. Die twee concerten hebben mijn voorkeur voor de klassieke muziek sterk bepaald. Later kwam daar de grote liefde van mijn moeder voor Chopin nog bij en Schubert vanwege "Der Erlkönig" die ik zo weergaloos vond tijdens de muziekles (bestaat dat nog in het middelbaar onderwijs?) van de heer Barbé.
Interessante carriëre van Van Cliburn; hij won tijdens de koude oorlog een internationaal pianoconcours en werd vanaf die tijd een soort ambassadeur tussen de VS en de Sovjet Unie. Zijn "vijfde" hoor ik in mijn hoofd nu ik er weer aan denk. Ergens middenin het concert die opzwepende linkerhand: schitterend!