M'n duizendste Weblog

Jaren geleden ben ik begonnen met deze Weblog. In het begin schreef ik wel eens wat, maar soms ook jaren helemaal niets. Mijn bedoeling was om de uitwerking van mijn hypothese over het ontstaan van het leven uit afkoelend sterrenstof uitgebreid te behandelen. Daarover had ik enthousiast verteld aan Peter C. en hij stimuleerde me om dat ook daadwerkelijk te doen. Ik heb dat ook wel geprobeerd, maar het verzandde alras. Totdat ik het artikel van Jérôme Heldring las in de NRC; vanaf dat moment ben ik niet aflatend bezig geweest met een dagelijkse Weblog. Vaak over m'n "passies" (een overdreven woord vind ik eigenlijk): de natuur, lekker bewegen, voeding, filosofie, muziek, schilderkunst en zingeving. Maar soms ook gewoon over m'n dagelijkse belevingen of invallen.
Sinds de formulering van deze duizendste Weblog naderbij kwam vroeg ik mij af waar ik die nu over zou schrijven; er zijn zo veel dingen die mij bezig houden en waar ik van houd. Een belangrijke doordeseming van alles wat ik doe is toch wel de muziek. In zo ontzettend veel situaties schiet mij de muziek te binnen en zo vaak hoor ik muziek spelen in m'n hoofd. Johann Sebastian Bach, Richard Strauss, Schumann en Schubert zijn wel m'n favorieten. Natuurlijk hoor ik altijd de liederen van Schubert als ik aan het wandelen ben. Das Wandern ist des Müllers Lust, ik schreef er al eens een Blog over. Maar ook het voorjaar met Erstes Grün van Schumann. M'n vriend Dick zong dat lied vaak als we wandelden; ik kende het verder niet. Maar toen Roos en ik Schumann gingen zingen herkende ik het direct van de partituur en hebben we het jaren in ons repertoire gehouden; ik mocht het altijd graag wat opgewekt en snel spelen. "Frühlingsglaube" van Schubert vond ik ook altijd zo'n aansprekend lied; ik kreeg vaak kippenvel als ik het begeleidde bij de zin: "nun muss sich alles wenden".
In de tijd dat Roos en ik zongen beëindigden we onze oefenavond steeds met "An die Musik", een danklied aan de muziek van de hand van Schubert. En met een verwijzing naar dat lied wil ik deze Weblog eindigen. En morgen, deo volente ............. gewoon de 1001ste zoals de sprookjes uit de 1001 nacht.