Die Eifel ist wunderschön

Herfstkleuren, foto geplukt van Internet

Tussen al onze bezigheden konden we afgelopen weekend toch twee dagen vrij maken om weer eens heerlijk in de Eifel door te brengen. Ach, die omgeving heeft ons niets nieuws te brengen, maar het feest van het weerzien, de pracht van de natuur in het begin van de herfst; het zijn de elementen waar we het voor doen maar niet in de laatste plaats ook om weer eens lekker verwend te worden in Hotel zur Post in Simmerath. Herr Friedhelm Braun is onze altijd vriendelijke en heerlijk kokende gastheer en stelt er een eer in om het ons geweldig naar 't zin te maken.
En zo vertrokken we zondagmorgen vroeg met de trein van vier minuten voor 8 naar Utrecht; met de snelbus (vanwege geplande werkzaamheden) naar den Bosch en door met de trein naar Maastricht. Met een Euregioticket met bus 50 naar Aachen en daar net de aansluiting gemist, maar niet getreurd, naar Aachen Bushof en daar konden we wel een bus in de gewenste richting nemen.
Door alle wandelingen van de afgelopen twee weken was ik eigenlijk behoorlijk afgetaaid en tot mijn opluchting stelde Roos voor om eerst lekker te gaan lunchen bij "Herr Braun". Nou dat werd me een lunch; we hebben ons aan de grond vast gegeten. En toen lekker aan de wandel over de Höckerlinie, het lineaire natuurgebied dat ik al eerder beschreef. En daar hebben we in de volop schijnende zon (wat een schitterend weer was het!) op een bankje zitten uitbuiken. Met de verrekijker heb ik vogels bekeken; een grijze roodstaart, een boomklever maar ook een stel reeën. We hebben die zondag vooral lekker zitten eten, want 'savonds hebben we het ons opnieuw laten smaken. En doordat we het rustig aan deden (nog geen 10 kilometer) was ik maandag weer helemaal uitgerust en hebben we een uitgebreide wandeling naar Monschau gemaakt. Bij binnenkomst in het dorp maakte Roos me attent op de schitterende herfstkleuren van het bos dat bijna verticaal oprijst achter de eerste huizen. Monschau ligt in het dal van de Ruhr en is werkelijk een plaatje. Het is niet voor niks zo geliefd bij NLse toeristen.
We dachten snel met bus en trein thuis te zijn, maar door pech en stommiteit van mij werd het twaalf uur dat we thuis waren en met een heerlijk glaasje witte wijn onze tweedaagse af rondden. Roos zei de volgende dag dat het wel twee weken had geleken en niet slechts twee dagen.