Voor mijn vriend Peter C. is een vrije tijds onderneming pas echt geslaagd indien deze "spectaculair" genoemd kan worden. In die zin was mijn wandeling van afgelopen vrijdag in Oost Groningen zeker spectaculair. Een belangrijk doel voor mij betrof toch wel de Dollard en met name de kwelders van de Dollard. Die waren prachtig om te zien. De foto van de kwelder bij het Bloggie van vrijdag spreekt voor zich. Maar wat ik werkelijk spectaculair vond dat waren toch wel de vogels. Ik had vanzelfsprekend mijn kijker thuis gelaten; niet vanwege vergeetachtigheid maar vanwege mijn draagvermogen. Mijn keuze bij het vertrek betrof thermosfles koffie of de verrekijker. En de eerste genoot mijn voorkeur, met name vanwege de "Beilage", het puntje appeltaart. (Ik vind het zo leuk om de medereizigers te laten "meegenieten" van de lucht van verse koffie en zeker van het zien van die heerlijke appeltaart, gemeen als ik ben).
Maar goed, aangekomen bij de Dollard, bij kilometerpaal 1 (het begint grappig genoeg met kilometerpaal -1,5 km) zag ik een groep vogels opvliegen; het bleken kieviten, waarschijnlijk oefenend en fouragerend voor de vlucht naar het Zuiden. En wat zo spectaculair was dat was de steeds weerkerend kleuromslag wanneer ze van richting veranderden, lemniscaten vormend in de lucht met de lage zon als belichting. Kunnen spreeuwen schitterende figuren in de lucht vormen, daar illustreren de kieviten dat met de omslag van zwart (hun bovenkant) naar wit (de kleur van hun buiken). Ik vond het spectaculair en moest aan Peter denken. Ik heb er geen foto van kunnen maken zo gefascineerd was ik door de aanblik.
Maar goed, aangekomen bij de Dollard, bij kilometerpaal 1 (het begint grappig genoeg met kilometerpaal -1,5 km) zag ik een groep vogels opvliegen; het bleken kieviten, waarschijnlijk oefenend en fouragerend voor de vlucht naar het Zuiden. En wat zo spectaculair was dat was de steeds weerkerend kleuromslag wanneer ze van richting veranderden, lemniscaten vormend in de lucht met de lage zon als belichting. Kunnen spreeuwen schitterende figuren in de lucht vormen, daar illustreren de kieviten dat met de omslag van zwart (hun bovenkant) naar wit (de kleur van hun buiken). Ik vond het spectaculair en moest aan Peter denken. Ik heb er geen foto van kunnen maken zo gefascineerd was ik door de aanblik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten