Rituelen rond oudejaar

Vuurwerk, met kabaal wordt het midwinterfeest  beëindigd 

31 december, de dag waarin we met hels kabaal het afscheid van het oude jaar nemen; het kabaal waarmee in vroeger tijden het einde van het midwinterfeest werd omkleed, het joelfeest. De inzet van een nieuw begin; terugkeer van het licht, de zon.
Die gevoelens gingen ook door me heen terwijl ik de oliebollen stond te bakken; een ritueel waarvan ik de herkomst niet ken maar dat wellicht ook nog een overblijfsel is van oeroude tijden. Wat betekent het einde van het jaar nou persoonlijk voor mij? In mijn prille kinderjaren togen we naar Zaandam, waar mijn grootouders woonden. Opa was immers jarig op 31 december. Maar niet zo gek veel later werd de oudejaarsavond in het ouderlijk gezin gevierd; spannend! En eigenlijk gebeurt er natuurlijk helemaal niets; het zelfde als iedere nacht. Alleen het vuurwerk maakt alle verschil.
Een fijn moment dat ik mij herinner was de afsluiting van 1982, het jaar waarin ik vader werd. Met mijn piepkleine dochter, in haar trappelzak stond ik in de Hoflaan, bij het raam van het zolderkamertje, mijn "studeerkamer", met die lieve baby in mijn armen en keken we samen naar buiten; nog zie ik het licht van het vuurwerk reflecteren in  haar lieve kleine oogjes. Ik heb haar fluisterend toegesproken dat het haar eerste jaarwisseling was. Het komend jaar wordt ze al weer dertig, iets jonger dan ik in de hier besproken nacht was.
En nu, de afsluiting van een heerlijk jaar waar ik met  veel genoegen aan zal blijven terugdenken. Heerlijke vakanties, een fantastische zomer, veel mooie wandelingen gemaakt met partner Roos en met vrienden, mijn kleinzoon zien opgroeien en vast nog veel meer wat me nu niet te binnen wil schieten.
Erg veel plezier heb ik beleefd aan het schrijven van de dagelijkse Blog; dit kan ik iedereen aanraden. In het begin heb je het gevoel dat niemand er iets van leest; maar je schrijft het ook voor je zelf en het is leuk om de Bloggies terug te lezen.
Vanavond gaan we lekker bridgen met Trees en Dorien van de bridgeclub. Vorig jaar zouden we dat ook doen maar werd Trees plotseling vreselijk verkouden en heb ik alleen maar de oliebolletjes naar de dames gebracht.
En dan de afsluiting van het jaar; een glaasje Everts' Roem, de jenever die ik ooit zelf destilleerde en waarvan ik me heb voorgenomen om op oude jaars avond 1 glaasje te drinken; zuinig omdat de fles anders leeg is voordat ik m'n ogen definitief sluit; de rituele kaars laten branden die Roos en ik een paar jaar geleden kochten in Driebergen; je wordt onwillekeurig toch een beetje melancholiek van zo'n jaarsafsluiting. Kennelijk vind ik het toch wel zo bijzonder dat ik er een aantal rituelen omheen heb gecreëerd.