De devaluatie van het begrip "vrienden"

Mijn eerste echte vriend, Fred van Maanen

Een zwart-wit fotootje in mijn eerste fotoboek is vrijwel het enige tastbare dat ik nog heb van mijn eerste echte vriend, Fred van Maanen (of van Manen, dat weet ik niet meer). Ik zal een jaar of negen geweest zijn en Fred iets ouder. Hij woonde schuin tegenover ons in de Josephus Jittastraat in Amsterdam West. Ergens in de jaren vijftig is het gezin geëmigreerd naar Australië en je weet hoe dat met kinderen gaat; dan is het contact snel verdwenen. Ergens heb ik altijd gehoopt nog eens een levensteken van hem te krijgen, maar op Internet kan ik niets van hem vinden. Kort na die tijd maakte ik kennis met mijn jeugdvriend Bram Groen, ook schuin tegenover ons maar dan in de Tobias MC Asserstraat. Met Bram heb ik m'n hele jeugd en onze jong-volwassen tijd opgetrokken, later ook met z'n vieren want onze meissies konden het best samen vinden. Zo na ons vijftigste zijn we elkaar wat kwijt geraakt. En dan nu heb ik mijn drie oude vrienden Peter, Huib en Dick in volgorde van elkaar hebben leren kennen. Peter ken ik nog van de middelbare school en na decennia lang elkaar uit het oog te hebben verloren zijn we elkaar via het onvolprezen Internet weer "in de armen gevallen (har har)"; Huib ken ik vanaf m'n studentenjaren, we zaten in het zelfde dispuut (PROIRA) en we hebben lang in het zelfde dorp gewoond (Bilthoven), en last but not least mijn goede vriend Dick. Wij kennen elkaar als collegae vanaf het Huisartsenlab in Utrecht. Van Dick heb ik veel geleerd over ICT, muziek en we hebben samen heel veel gewandeld.

Sinds kort ben ik lid of deelnemer (What's in the name?) van Facebook. Niet dat ik dat nu echt wilde, maar dat was de enige manier om met een oude kennis van me contact te kunnen krijgen. En nu krijg ik telkens berichten dat "vrienden" mij iets te melden zouden hebben. 

Ook kreeg ik een rare folder waarin uitvoerig over Facebook wordt geschreven en over zogenaamde vrienden. Een krankzinnige opmerking die ik hier zal citeren: Sanne Tol (28) liep tegen het volgende probleem op: Ik vind het prima om te Linkedinnen met mijn baas, maar toen ik zijn vriendschapsverzoek in mijn Facebookinbox zag, moest ik wel even slikken. Ik heb het momenteel niet zo naar mijn zin op mijn werk, en op Facebook kon ik die onvrede uiten onder mijn echte vrienden. Einde citaat.

Ze moest al haar klaagberichten verwijderen en durfde hem niet te weigeren; hij werd ook "vriend". 

Wat betekent het woord "vrienden" voor deze Facebook gebruikers nou echt. Kennelijk heb je ook nog "echte vrienden". De drie boven genoemde mannen beschouw ik als mijn vrienden. Daarnaast heb je nog ouwe vrienden, kennissen en bekenden en niet te vergeten je kinderen en ..... je partner! Maar die Facebookers?? dat is toch niet wat je vrienden noemt, dat zijn "contacten", net als in je e-mail programma.

Volgens het woordenboek is een vriend een persoon waarmee men door vriendschap verbonden is. Dat is toch wat anders dan een linkje op facebook, toch?

Roos zei direct: de tweede betekenis van "vriend" volgens het woordenboek is een toespreking: "hoor eens vriend", dat is dus een equivalent van "hé-daar". Je hebt dus 500 "hé-daars" op facebook (har, har).