Zondag hebben Roos en ik een fraaie étappe van het Trekvogelpad gelopen. We begonnen om 9.30 in Broek in Waterland, bij het tunneltje onder de provinciale weg. Eerst nog even door het dorpscentrum; er staan veel schitterende huizen. Volgens het wandelboekje zijn dit 17e eeuwse kapiteinshuizen. De kapiteins van de VOC woonden graag in het Waterland. In ieder geval was er water genoeg voor deze zeebonken zodat ze niet ontwend konden raken.
Vervolgens op weg naar Zuiderwoude, een verstild Noord-Hollands dorpje te midden van de veenweiden. Langs Holysloot, ook zo'n kleinood en voort langs de Poppendammer gouw waar een snijdend koude wind pal in ons gezicht waaide; ik kreeg er een koud kruis van en deed een handschoen in m'n broek; volgende keer een langere jas aantrekken. Via Zunderdorp naar Durgerdam met z'n karakteristieke kerkje op de dijk en daar een kop warme chocolademelk genomen om een beetje bij te komen van de koude wind.
Vervolgens het laatste stuk naar de Oranjesluizen, in 1870 aangelegd door toedoen van koning Willem III (zie Toebosch in zijn boek "Uitverkoren zondebokken").
Toen ik daar aankwam bij die sluizen kreeg ik sterk het gevoel dat ik daar was geweest met mijn ouders toen ik een jaar of tien was. We waren met een pontje overgevaren; het was warm en ze straalden een warme blijheid uit. Ze vertelden mij dat ik een nieuw broertje of zusje zou krijgen. Het was een vreugdevol moment voor ons drietjes van grote intensiteit. Ik heb mij lang afgevraagd waar dat plekje nu precies geweest kon zijn.
De Oranjesluizen had ik nog nooit betreden; zo te zien zou het een eeuwigheid duren voordat we daar overheen konden. We zijn verder gegaan langs de Nieuwendammerdijk. Een onbekend stuk "Amsterdam" van grote schoonheid. Even een uitstapje van de dijk af en je staat in Amsterdam Noord. Snel de stadsbus genomen en terug naar huis.
Vervolgens op weg naar Zuiderwoude, een verstild Noord-Hollands dorpje te midden van de veenweiden. Langs Holysloot, ook zo'n kleinood en voort langs de Poppendammer gouw waar een snijdend koude wind pal in ons gezicht waaide; ik kreeg er een koud kruis van en deed een handschoen in m'n broek; volgende keer een langere jas aantrekken. Via Zunderdorp naar Durgerdam met z'n karakteristieke kerkje op de dijk en daar een kop warme chocolademelk genomen om een beetje bij te komen van de koude wind.
Vervolgens het laatste stuk naar de Oranjesluizen, in 1870 aangelegd door toedoen van koning Willem III (zie Toebosch in zijn boek "Uitverkoren zondebokken").
Toen ik daar aankwam bij die sluizen kreeg ik sterk het gevoel dat ik daar was geweest met mijn ouders toen ik een jaar of tien was. We waren met een pontje overgevaren; het was warm en ze straalden een warme blijheid uit. Ze vertelden mij dat ik een nieuw broertje of zusje zou krijgen. Het was een vreugdevol moment voor ons drietjes van grote intensiteit. Ik heb mij lang afgevraagd waar dat plekje nu precies geweest kon zijn.
De Oranjesluizen had ik nog nooit betreden; zo te zien zou het een eeuwigheid duren voordat we daar overheen konden. We zijn verder gegaan langs de Nieuwendammerdijk. Een onbekend stuk "Amsterdam" van grote schoonheid. Even een uitstapje van de dijk af en je staat in Amsterdam Noord. Snel de stadsbus genomen en terug naar huis.
1 opmerking:
Leuk dit, iets om te onthouden.
B
Een reactie posten