Vandaag een wandeling gemaakt met Ab vD; van Klarenbeek naar Deventer, het gebied waar Ab vanouds bekend is. Ab kende inderdaad ieder paadje, zoals tijdens de wandeling bleek. We sloegen het bos in en direct kwamen we al op het gemarkeerde Marskramerpad. Verderop de bandijk die in vroeger tijden het IJsselwater tegen hield. Via de Ab bekende paden kwamen we langs een boerderij, eigenlijk nog vrijwel in oude staat; fraaie leilindes ervoor en tegenwoordig als vakantieboerderijtje ook te huur. Daar had een vriend van Ab gewoond. En weer verder langs het grote huis waar vlak na de oorlog een bepaalde rechter woonde waarover Ab een anecdote vertelde. Deze rechter wilde vlak na de oorlog de oorlogsmisdadiger Menten juridisch ter veranwoording roepen. In die tijd werd deze later nog te pakken genomen boef zodanig geprotegeerd door zijn "vrienden", dat de betreffende rechter daarvan heeft af moeten zien en zich zelfs heeft terug getrokken in dit huis waarin hij op de eerste verdieping woonde terwijl een stel honden op de begane grond de wacht hielden. Grappig als je dan zo'n schitterend huis ook daadwerkelijk tussen de bomen ziet opdoemen. Maagdepalm, een "rodelijstsoort" in NL waarvan ik gelukkig Ab iets nieuws wist te vertellen namelijk dat er een bepaald geneesmiddels uit gemaakt kon worden. Digitalis dat vroeger als anti-wormmiddel werd gebruikt; ik kende het slechts als middel om het hart te stimuleren, mits in de juiste hoeveelheid toegediend. Het woord digitaliseren had vroeger dan ook een andere betekenis dan tegenwoordig, namelijk het instellen op digitalis.
Het huis van de rechter |
Onderweg vertelde Ab mij honderduit over wat hij allemaal in die streken had beleefd met zijn tweelingbroer Dick. Het vangen van visjes die werden opgevoerd aan jonge snoekjes; het kweken van salamanders en zelfs het "Mendelen" van salamanders om albino's te verkrijgen. Een parallel met mijn eigen jonge jaren met de bloemenvaas met geelgerande watertorren voor het keukenraam; ik was ook dol op de slootkant en vertelde Ab over de dooie otter die ik ooit had opgevist uit de Haarlemmertrekvaart; ik had lang gedacht dat het een vreemde hond was, maar bij bezoek aan een dierentuin zag ik dat het een otter geweest was.
We liepen door het bos en kwamen bij de volgende wereldplaats, Voorst, met de ambachtelijke bakkerij Bril waarvan Ab mij al had verteld dat je daar het lekkerste krentenbrood kon kopen. Ik had dat ontkend en Ab gezegd dat ik dat zelf maakte en was de wedstrijd aangegaan maar had die bij voorbaat verloren omdat mijn krentenbrood volledig mislukte; ik had geen spijs in huis maar marsepein (verkeerde gepakt kennelijk), te weinig kaneel en tot slot te kort of te laag gebakken zodat het product niet volledig gaar was! Dus bij bakker Bril e.e.a. ingekocht waaronder ook gevulde koeken. Inderdaad een perfecte bakker.
In de Blog van morgen staat meer over het vervolg van de wandeltocht langs de IJssel.
Uithangbord van Bakker Bril in Voorst. Een bezoek waard! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten