Oerhollandse oliebollen |
Maar kennelijk behoor ik tot een uitstervende soort namelijk de zelf-koker/bakker. Dit jaar ga ik twee keer oliebollen bakken, dus vanavond al, omdat ik morgen bij een oude dame op bezoek ga en haar wil verrassen met een paar zelfgebakken oliebollen. Maar de rozijnen die ik in huis had vond ik te groot, wel geschikt voor het krentenbrood, maar niet voor de oliebollen, dus even naar Albert Heijn, want tja, de markt is pas vrijdag. Maar wat zag ik tot mijn verdriet; er stond een heel klein schapje met rozijnen en krenten; kennelijk maakt vrijwel niemand meer zelf oliebollen; iedereen koopt die bij de (banket)bakker of in de oliebollenkraam. Laatst was het me ook al opgevallen dat het schapje met spliterwten en bruine bonen nauwelijks te vinden was en hoogstens 10 pakjes van elk bevatte. Witte bonen kon ik überhaupt niet vinden, ja, in een pot, maar ik wil het zelf kunnen bereiden.
Toch is het zonde dat de mensen om wat voor reden dan ook (vette keuken?, gemakzucht?) niet meer aan die oeroude gewoonten vasthouden. Juist die oude streekgerechten zijn zo'n continuüm naar de gezelligheid van vroeger tijden. Maar misschien is daar geen behoefte meer aan en ben ik een uitzondering.
Het zij zo! Kijk hieronder maar hoe het kan; een fluitje van een cent.
Het zij zo! Kijk hieronder maar hoe het kan; een fluitje van een cent.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten