Wat waren we moe

 Kostelijk, althans achteraf. "Vroegig", was dat volstrekt normaal om een hele dag met kinderen bezig te zijn, maar na het bezoek gisteren van Peter, Jessica en vooral de kleine Joris waren we helemaal uitgevloerd; we zaten - zoals mijn ouder moeder dat noemde - wat loerderig naar elkaar te kijken omdat we onze ogen niet meer open konden houden en gingen uiteindelijk vroeg slapen. Vanmorgen waren we weer helemaal op stoom hoor maar we namen rustig de tijd voor de nieuwe dag. Ontbijtje, koffie, lunch met de restjes van gisteren en toen bracht ik Roos naar het station. Het was weer een prachtige dag dus liep ik nog een extra stuk nadat ik haar had uitgezwaaid.
Het zou morgen de mooiste dag van de week worden met stralend, voor de tijd van het jaar zelfs warm lenteweer; ik nam mij voor om net als vorige week donderdag lekker in Limburg te gaan wandelen en maakte mijn tas vast klaar. Nu eens niet over het Limburgs Krijtlandpad, mergellandroute, de naam weet ik even niet precies, maar een van de andere bekende noord-zuid paden, Pieterpad met name. Het leek me wel wat om in Windraak te gaan beginnen, dat is een deel van de etappe vanuit Sittard; dat eerste stuk, de stad uit geloof ik wel; vanuit Windraak begin je direct in het buitengebied. Ben benieuwd.