|
Het plekje bij de Hierdense beek |
In de krant stond tot mijn volle instemming dat natuur geluiden zo belangrijk zijn voor de geestelijke gesteldheid. Als ras wandelaar weet ik dat natuurlijk al jaren. Met hoe veel genoegen denk ik terug aan het geluid van stromend water in de beekjes van de Eifel, maar natuurlijk ook de wind in de toppen van de bomen tegen een verder natuurlijke stilte, het geluid van vogels, de golfslag aan het strand. Moet wel beschermd zijn tegen het achtergrondgeluid van verkeer en luchtvaart, maar ook van de vaak zo doordringende menselijke stem of "muziek". Onlangs voelde ik dat nog zo bij een wandeling in Limburg waarbij ik in een volkomen natuurlijke stilte met wat vogelgeluid terecht kwam. Een keer in Luxemburg, Kautenbach waarbij Roos en ik logeerden in de Auberge de la gare, vlakbij het station zoals de naam al suggereert; destijds een wat nederig onderkomen met zeer eenvoudige kamers vlakbij de krachtig stromende beek met de hele nacht het gekabbel. Als bijpassende muziek luisterden we af en toe naar "The immortal hour", de vrij onbekende opera van
Rutland Boughton; muziek die helemaal paste bij deze omgeving.
Gisteren wandelde ik het bekende stuk van Nunspeet naar Leuvenum via het Zuiderzeepad; een etappe over de Veluwe. Heel bewust van de waarde van natuurgeluid realiseerde ik mij alras het afnemend geluid van de wegen en het toenemend geluid van vogels en wind in de bomen. Bij de stukken over de stuifzanden koos ik een afwijkend pad ver van de snelweg zodat het verkeersgeluid minder prominent was; je kunt ook de relatieve stilte en rust vaak wel opzoeken in ons overmatig kabalige land!
bij de Hierdense beek, bij het door Roos en mij steeds bezochte bankje was het niet alleen stil maar genoot ik bewust van het geruis van het stromend water.
Dankzij de Corona maatregelen is het overal een stuk rustiger dan onder normale omstandigheden; ook de lucht is veel schoner en er zijn nauwelijks of geen vliegtuigen; zo was het "vroegig" altijd. De lucht is ook evident helderder; was me al eerder opgevallen.
Vanmorgen appte ik met Roos; zij had mij gisteravond om half elf een weltrusten gewenst, maar dat was mij ontgaan; ik was "ëven" gaan lezen en werd om 4 uur wakker. Tot mijn verbazing antwoordde Roos onmiddellijk terwijl het nog maar iets over 7 uur was; zij was wakker geworden door natuurgeluid: het gezang van de vogels! Dat zal mij met dubbel glas en toenemende hardhorendheid niet zo snel gebeuren har har.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten