07 maart 2021

Lang niet zo moe

 


Waren we vorige week gewoon "uitgewoond" na het bezoek van Joris met z'n ouders, daar viel het gisteravond nogal mee; we gingen dan ook vol energie een stevige wandeling maken, van Epe naar Nunspeet, door een ons onbekend stuk van de Veluwe. Dus eerst naar Zwolle en met de bus naar Epe. We worden niet vergeten door de kinderen; we stonden klaar voor vertrek op de bushalte toen ik ge-appt werd door Jessy of ik thuis was. Kennelijk was ze in de buurt van Utrecht. We spraken af om het een keer wat eenduidiger en tevoren te plannen; komt goed.
We gingen op weg en al snel liepen we door een behoorlijk rustig stuk van dit fraaie natuurgebied, met mooie heide landschappen. We waren echt verrast door de schoonheid hiervan. Ongehoord rustig; het is ook een wat verloren hoek van dit druk bezochte natuurgebied; door de Corona is de Veluwe nog meer in trek dan anders, maar hier gelukkig nauwelijks ATB's.
Het was uiteindelijk wel weer een hele forse van tegen de 20 km. In Nunspeet namen we afscheid; ik zwaaide Roos uit en even later vertrok mijn trein terug naar station Bilthoven. 

Geen opmerkingen: