Op weg naar Breda

Eindelijk zou het er van komen; vandaag hadden we met Margot en Martijn gepland dat we de nieuwe boreling, kleindochter Emily zouden mogen bewonderen. Ze is inmiddels ruim een week oud; het jonge gezin verblijft tijdelijk in Breda bij de ouders van Margot. 
Hoewel ik zo mijn bedenkingen had tegen de treinreis, nadat ik het weerbericht had gelezen gingen we op weg. Mijn voorgevoel was terecht want er reed nauwelijks meer een trein zonder dat er draadbreuk of ander ongerief aan de orde was. Het werd wel duidelijk dat het niks zou worden. Op het perron leek het wel een orkaan met enorme windstoten. We appten met Martijn en namen de bus terug naar huis. 
Het stormde rond de flat; ik word daar doodnerveus van. Ik probeerde het logeerbedje voor Joris op te vouwen, maar slaagde daar niet in en begon gewoon buiten mezelf te geraken van frustratie over alle "ellende" van deze dag. Ik kan echt niet tegen dit stormachtige weer als ik tegen mijn zin in binnen moet blijven. Gelukkig werd het tegen het eind van de middag wat rustiger. We maakten een nieuwe afspraak voor aanstaande maandag.