Roos is gek op het Sinterklaasfeest; het maken van surprises en gedichten is voor haar het grote onderdeel van het feest, maar tot haar spijt is ze wel de enige in de hele uitgebreide familie. Ook ik heb helemaal niks met het Sinterklaasfeest. In de eerste plaats omdat ik echt alles wat m'n hartje begeert ook rond mij heb verzameld. Het ontspullen is me nader dan het verzamelen, afgezien van heerlijke ingrediënten voor de maaltijd.
Dit jaar had ze iets heel toepasselijks op de kop getikt voor Jessy. Zij is afgelopen jaar een studie begonnen voor chemisch laborante en moet - zo liet ze mij onlangs weten - de afkortingen voor de elementen leren. En nu vond Roos een T-shirt met daarop alle elementen. Dat pakte ze in en stuurde ze anoniem, met gedicht naar Jessy met de waarschuwing dat ze het pas op 5 december mocht open maken.
Vanmorgen liep ik in het bos te wandelen en daar ging de telefoon voor een WhatsApp van Jessy. Ze voelde wel dat het geschenk van "ons" afkomstig was. Ik meldde haar uiteraard dat de eer geheel voor Roos was. Nog terwijl ik met Jessy aan het eppen was kwam Marjorie er tussendoor met een uitnodiging voor de kerst, maar ook Peter met een leuk filmpje van de kleine Joris en Mariska met het vreugdevolle bericht dat haar lijn pogingen succes hadden; ze was 6 kilo afgevallen en ging onversaagd door. Ook Joke epte me nog.
Wat voelde ik me rijk bedeeld met zo veel aandacht van m'n kinderen.
's-Avonds vroeg Roos me omstandig of ik chocolademelk voor haar wilde maken en toen ik haar dat serveerde lag er ook een pakje voor mij met gedicht klaar. De lieverd had een wandelboekje met een leuk gedicht voor deze mopperpot gemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten