Zo'n 20 jaar geleden bben Roos en ik het vermetele idee opgepikt om te gaan componeren; een hele cyclus zelfs met aanvankelijk de naam "De Zomerreis", in navolging van de grote Schubert, die de "Winterreise" het licht deed zien. Roos was zo geïnspireerd door de prachtige wandelingen die we maakten in Luxemburg dat haar dichtader volop vloeide; het ene na het andere gedicht ,waarin de wederwaardigheden van een wandelaar werden beschreven vloeide uit haar pen; gedichten waar ze nog steeds trots op mag zijn. Aanvankelijk was ik aan het componeren geslagen, maar al snel nam Roos het over omdat ik het tempo niet aankon waarmee zij gedichten produceerde en ik daardoor de moed verloor om door te gaan. Jammer maar helaas, maar de 12 liederen zijn afgekomen en Roos heeft daarbij het genoegen van het componeren definitief eigen gemaakt. De laatste jaren nog eens met dubbele energie.
Dat schoot mij te binnen als grapje toen ik vandaag op basis van een gaar stuk reerug een fantasie produceerde. Dan bedenk ik welke ingrediënten ik zal gebruiken rond het gare vlees dat ik van de botten heb geprepareerd; zorgvuldig afgekloven bleven alleen de ribbetjes en de wervels over.
Eerst flink wat ui gesneden en gebakken in een ferme klont boter, een Spaanse peper toegevoegd alsmede een aantal grof gesneden knoflook tenen. Lekker gaar laten bakken en dan het fijn gesneden vlees erbij, de vooraf gekookte linzen en een forse hoeveelheid gaar gekookte sperziebonen. zo'n combinatie proef ik als het ware al voordat ik begin met koken en inderdaad was het resultaat als verwacht. Ik bedacht mij de benaming: "fantasie met ree", maar gezien alle compositorische activiteiten van mijn Roosje noemde ik de blog van vandaag: Fantasie in re, geestig, maar niet echt leuk misschien.
01 december 2020
Fantasie in re
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Haha best leuk! Je moet alleen geen linzen met boerenkool combineren, uit eigen ervaring weet ik dat dat maar matig smakelijk is.
Een reactie posten