Het oude vaasje met daarin bloemen van het Lelietje der Dalen in verschillende fase van verwelking. |
Vervolgens wilde ik wel naar de fitness, maar toen ik daar aankwam bleek de boel op koningsdag dicht te zijn evenals Albert Heijn zoals ik even later constateerde.
Dan maar aan de wandel door het Houdringhebos. Pluutje mee en lekker aan de wandel. Onderweg zag ik en rook ik de Lelietjes der dalen. Ik plukte er eentje af, snoof eraan en heb die de rest van de wandeling zorgvuldig vast gehouden.
Op de lagere school kwam ieder jaar wel een pottenbakker of een glasblazer langs om zijn ambacht te tonen. Dat vonden wij kinderen toch wel heel bijzonder hoor. Hoe zo'n man daar met een draaitafel en een brok klei een potje wist te maken of met een vlam, een pijp en een stuk glas een vaasje of zelfs een diertje wist te smelten?! het leek wel toveren.
Bij een zo'n gelegenheid, dus pakweg 60 jaar geleden heb ik voor een dubbeltje een klein vaasje kunnen kopen; waarschijnlijk van zo'n "zaterdags dubbeltje" dat ik als zakgeld kreeg. Dat vaasje heb ik nog steeds en al sinds vele jaren doe ik daar ieder jaar een bloemstengel van het Lelietje der dalen in; begonnen met bloemetjes uit de eigen tuin in de Hoflaan en sinds ik hier op de flat woon ergens uit het bos. Dit vaasje betekent veel voor me; vormt een verbintenis met mijn jeugdjaren net als die oude fotoboeken. Misschien is het geen toeval dat ik vandaag ook een tweetal oeroude fotoboeken heb door zitten bladeren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten