Opera vanuit de leunstoel

Terwijl ik naar dei Walküre van Wagner zit te
luisteren schrijf ik deze blog. 

Mijn euvel bij opera is dat ik het niet zo lang volhoud om naar muziek te luisteren; na een uurtje raak ik afgeleid en val ik meestal in slaap. Daarom ga ik niet graag meer naar zo'n lange voorstelling in Opera & Ballet; ik kijk thuis vanuit mijn leunstoel naar opera's op YouTube; misschien niet zo mooi, althans de muziek niet, maar je kunt de voorstelling tenminste onderbreken als je het ff zat bent of je kunt ondertussen wat anders doen terwijl je luistert. Daar ben ik eigenlijk vorig jaar noodzakelijkerwijs mee begonnen toen we door de storm niet in staat waren om Amsterdam te bereiken. We hadden peperdure kaarten voor de voorstelling van Tristan en Isolde. Achteraf had ik daar geen spijt van, want die opera's van Wagner duren zo verschrikkelijk lang en er gebeurt zo verdraaid weinig op het toneel dat ik zonder enige twijfel in slaap zou zijn gevallen. Maar bij die gelegenheid heb ik Tristan en Isolde wel bekeken op YouTube en in meerdere etappes. De muziek van Wagner is weergaloos.
Maar dit jaar hebben we geen kaarten besteld; wijs geworden door vorig jaar toen we door omstandigheden zeker twee keer achteraf verhinderd waren om te gaan, bekijken we nu als we iets willen bezoeken of er nog kaarten zijn. En feitelijk gaat Roos nu meestal in haar eentje.
Ik kreeg ook dit jaar weer zo'n prachtige brochure van Opera & Ballet over de verschillende opera's die dit seizoen opgevoerd worden. En nu ben ik vooruitlopend daarop begonnen met die hele serie te gaan beluisteren en bekijken. En dat is toch wel vreselijk genieten hoor. Het begon vandaag met Pagliacci van Leoncavallo. Er stond een goede registratie van deze opera op YouTube en ook van Cosi fan Tutte van Mozart stond een prima registratie met ondertiteling in het Engels zodat ik het verhaal zelfs kon volgen. Overigens begreep ik nu ook beter waarom Roos dat gietijzeren repertoire van opera's een beetje gezien heeft; de verhalen zijn van een lulligheid die niet meer van deze tijd is, maar ja, die muziek met name van Mozart is zo weergaloos mooi. Ik beluister dan ook grote delen van de opera's terwijl ik ondertussen wat anders doe; voor het verhaal doe ik het niet en dat ligt bij Roos net andersom.
Terwijl ik dit zit te schrijven (donderdag, 4 april) zit ik bijvoorbeeld naar die Walküre van Wagner te luisteren. Deze vorm van muziekbeleving bevalt me prima.