De snelheid van correspondentie is behoorlijk veranderd sinds de tijd van de VOC toen brieven er soms een jaar over deden om aan te komen bij de ontvanger; een correspondentie kon dan ook meerdere jaren duren en moest voor de zekerheid altijd in duplo worden gevoerd; een schip kon onderweg vergaan nietwaar.
Van Anneke had ik in haar wethouderstijd wel gehoord dat mensen aan haar vroegen of ze een bepaald rapport al had gelezen; dat was soms pas een uur eerder verzonden; dat kun je toch niet verwachten van een druk bezet iemand; in dat uur had ze vaak zelfs in vergadering gezeten. Over die toegenomen snelheid van correspondentie gaat deze blog, dit naar aanleiding van een gebeurtenis hedenmorgen.
Ik had er behoorlijk tegenop gezien en lang nagedacht hoe ik e.e.a. zou gaan aanpakken. Voor de VvE waarvan ik in het bestuur zit zou ik een stuk correspondentie en organisatie moeten gaan doen; ben ik natuurlijk helemaal niet meer gewend en de jaartjes hebben mij er niet slimmer op gemaakt. Dus heb ik geprobeerd om het maar zo gestructureerd als mogelijk aan te pakken; niet gewoon maar ergens beginnen, maar eerst alle documenten, d.w.z. de betreffende e-mails bij elkaar gezet in een document; de e-mails in dat document ook geformuleerd; alles heel zorgvuldig nog eens gecheckt en toen pas verzonden. Merkte ik toch nog een kleine omissie die ik nog goed kon maken gelukkig.
Ik keek nog even in mijn e-mail box en zag daar tot mijn verbazing een mailtje staan dat ik kennelijk over het hoofd had gezien; maar nee hoor, dat was al het antwoord van de manager van het constructiebedrijf waarmee ik had gecorrespondeerd.
Ik moest inwendig lachen en heb hem dan ook geantwoord in die termen over het verschil tussen een jonge moderne manager en een oude pensionado.
Van Anneke had ik in haar wethouderstijd wel gehoord dat mensen aan haar vroegen of ze een bepaald rapport al had gelezen; dat was soms pas een uur eerder verzonden; dat kun je toch niet verwachten van een druk bezet iemand; in dat uur had ze vaak zelfs in vergadering gezeten. Over die toegenomen snelheid van correspondentie gaat deze blog, dit naar aanleiding van een gebeurtenis hedenmorgen.
Ik had er behoorlijk tegenop gezien en lang nagedacht hoe ik e.e.a. zou gaan aanpakken. Voor de VvE waarvan ik in het bestuur zit zou ik een stuk correspondentie en organisatie moeten gaan doen; ben ik natuurlijk helemaal niet meer gewend en de jaartjes hebben mij er niet slimmer op gemaakt. Dus heb ik geprobeerd om het maar zo gestructureerd als mogelijk aan te pakken; niet gewoon maar ergens beginnen, maar eerst alle documenten, d.w.z. de betreffende e-mails bij elkaar gezet in een document; de e-mails in dat document ook geformuleerd; alles heel zorgvuldig nog eens gecheckt en toen pas verzonden. Merkte ik toch nog een kleine omissie die ik nog goed kon maken gelukkig.
Ik keek nog even in mijn e-mail box en zag daar tot mijn verbazing een mailtje staan dat ik kennelijk over het hoofd had gezien; maar nee hoor, dat was al het antwoord van de manager van het constructiebedrijf waarmee ik had gecorrespondeerd.
Ik moest inwendig lachen en heb hem dan ook geantwoord in die termen over het verschil tussen een jonge moderne manager en een oude pensionado.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten