Lunchen met Mariska, Lieva en Guusje

Via de app had ze gezegd dat ze het "hysterisch druk" had, maar gelukkig vond ze nog een plekje in haar agenda om vandaag te gaan lunchen; in Uden was mijn voorstel, want Vorstenbosch - haar woonstede - is nog verder dan mijlen op zeven. Zelfs nu was ik 2 uur onderweg, maar dat heb ik er graag voor over; altijd gezellig om met Mariska te babbelen over van alles en nog wat terwijl de kinderen aan het spelen zijn en om ons heen fladderen.
Ze pikte me op bij het busstation; eerst dacht ik nog dat we elkaar gemist hadden want ze zat niet met de meisjes op het bankje van de vorige keer; nee daar stond ze en de glimlach van het weerzien brak door op haar gezicht: "ik heb de auto hier achter geparkeerd", en daar zaten de meisjes achterin; een kus voor beiden en daar reden we naar even verderop, de Eetkaemer als ik het goed heb onthouden: "daar is een speelhoek voor kinderen".
Mariska bestelde iets calorie-arms, ze probeert om met stevig sporten en weinig eten iets aan haar omvang te doen; familiekwaal, gek op eten en ongeremdheid zijn haar niet vreemd. In de loop van het gesprek stelde ik voor dat ik mee zou doen met lijnen; heb ik een jaartje geleden ook met broer Jan gedaan en ben toen enkele kilo's samen met hem kwijt geraakt; dat stimuleert toch, zeker als je afspreekt om elkaar wekelijks op de hoogte te houden van "het resultaat".

Was weer gezellig; af en toe kwamen de dametjes langs om een hapje te eten of om huilend te rapporteren over het gedrag van de andere kinderen in de speelhoek of omdat er geplast moest worden. Guusje zat bij Mariska op schoot om de hoogopgelopen emotie even af te duimen; Lieva zat bij mij op schoot om te laten zien dat ze al kon schrijven.
Uiteindelijk gingen we van tafel; was weer genoeglijk geweest; het boek "Fortuna's dochter" gaf ik aan Mariska; zij hield van lezen maar vond een e-reader niet prettig en Isabel Allende is een buitengewoon onderhoudend schrijfster.
Met kussen en omhelzingen namen we afscheid; ik zwaaide hen uit en nam vervolgens een bus; deze keer via Oss terug naar huis; ging vlot. Ondanks de lijn-voornemens ging ik nog even langs bij de Hanos en heb allerlei lekkers ingeslagen. Gewoon over de komende dagen en weken verdelen en niet te veel tegelijk zal mijn credo zijn! Maar lekker gegeten zal er worden. Het begin was dan ook een garnalensalade met avocado; gewoon een klein hapje; het was zo lekker dat ik ook wat bij buurvouw Kaat heb langs gebracht: "ach, wat lekker; Hollandse garnalen", was haar commentaar.
Ik was ook nog even bij de fitness langs gegaan dus ook nog wat lichaamsbeweging gehad.
Roos kwam nog even langs; ze had het zo koud gehad met de deuren open omdat de schilders bezig waren. Ze heeft ook wel pech dat het nu zo verrekte koud is; ik ga ook mijn winterbroek maar weer eens opzoeken.