8 walnoten hakken
6 lange vingers in kleine stukjes
een hand rozijnen
100 ml marasquin
Goed mengen en laten staan tot het verdere proces
6 blaadjes gelatine weken in koud water
250 ml slagroom opkloppen tot stijf
2 eiwitten opkloppen tot stijf
400 ml melk al roerend opkoken met gespleten vanillestokje, zaadjes smelten eruit, stokjes verwijderen
In een 2 liter pan afmaken
3 eidooiers
100 gram suiker
100 ml melk
Goed roeren en al roerend, op zeer laag vuur de hete melk met vanille erbij mengen en tot tegen de kook aan brengen. Vuur uitzetten. Gelatine uitknijpen en door het mengsel heen roeren.
Mengsel afkoelen door de pan in een grotere pan met koud water te zetten; zet tevoren een pan water in de koelkast om het afkoelen te versnellen. Af en toe roeren totdat het mengsel lobbig wordt, d.w.z. dat het stollen van de gelatine begint; is een subtiel momentje! Niet stijf laten worden, dan is het te laat.
De opgeklopte slagroom erdoorheen roeren en daarna het opgeklopte eiwit en tot slot de vulling met de marasquin.
Verder in de koelkast af laten koelen.
Tja, dat heb ik vandaag dus gedaan; een chipolatapudding maken. Vrijdag komt Menno bij ons op bezoek; Roos maakt een wildschotel en toen kon ik toch niet achter blijven en bood aan om een chipolatapudding te maken. Een subtiel klusje waarvan ik me steeds weer voorneem om het vaker te doen. Al is het maar om de routine erin te houden.
Aantekeningen:
Ik merkte (opnieuw?) dat het opkloppen van de eiwitten niet tot geheel opwerken leidt; je moet het bovenstaande schuim gebruiken of misschien langer kloppen; weet ik niet, meer ervaring opbouwen dus. Verder moet ik de thermometer gaan gebruiken en notitie maken van de maximale temperatuur van het eidooiermengsel, van de afkoelingssnelheid en vooral van de gewenste lobbigheidstemperatuur. Na afkoeling ook nog even omroeren lijkt wenselijk. Het geheel ontmengt toch gemakkelijk. IJsblokjes voor in de koeling lijkt ook wenselijk; gaat het sneller en verlies je de concentratie niet zo snel. In de koelbak mengen.
6 lange vingers in kleine stukjes
een hand rozijnen
100 ml marasquin
Goed mengen en laten staan tot het verdere proces
6 blaadjes gelatine weken in koud water
250 ml slagroom opkloppen tot stijf
2 eiwitten opkloppen tot stijf
400 ml melk al roerend opkoken met gespleten vanillestokje, zaadjes smelten eruit, stokjes verwijderen
In een 2 liter pan afmaken
3 eidooiers
100 gram suiker
100 ml melk
 |
| Ik heb de pan met water om te koelen op m'n balkon gezet. In de koelkast was geen ruimte meer en het was buiten koud genoeg. |
Mengsel afkoelen door de pan in een grotere pan met koud water te zetten; zet tevoren een pan water in de koelkast om het afkoelen te versnellen. Af en toe roeren totdat het mengsel lobbig wordt, d.w.z. dat het stollen van de gelatine begint; is een subtiel momentje! Niet stijf laten worden, dan is het te laat.
De opgeklopte slagroom erdoorheen roeren en daarna het opgeklopte eiwit en tot slot de vulling met de marasquin.
Verder in de koelkast af laten koelen.
Tja, dat heb ik vandaag dus gedaan; een chipolatapudding maken. Vrijdag komt Menno bij ons op bezoek; Roos maakt een wildschotel en toen kon ik toch niet achter blijven en bood aan om een chipolatapudding te maken. Een subtiel klusje waarvan ik me steeds weer voorneem om het vaker te doen. Al is het maar om de routine erin te houden.
Aantekeningen:
Ik merkte (opnieuw?) dat het opkloppen van de eiwitten niet tot geheel opwerken leidt; je moet het bovenstaande schuim gebruiken of misschien langer kloppen; weet ik niet, meer ervaring opbouwen dus. Verder moet ik de thermometer gaan gebruiken en notitie maken van de maximale temperatuur van het eidooiermengsel, van de afkoelingssnelheid en vooral van de gewenste lobbigheidstemperatuur. Na afkoeling ook nog even omroeren lijkt wenselijk. Het geheel ontmengt toch gemakkelijk. IJsblokjes voor in de koeling lijkt ook wenselijk; gaat het sneller en verlies je de concentratie niet zo snel. In de koelbak mengen.
2 opmerkingen:
Grappig; het lijkt wel of het ontstaan van iets bijzonders door afkoeling een thema in jouw leven is. Of het nu het eerste leven op aarde is of chipolata pudding. Gelukkig hoef ik op het tweede niet zo lang te wachten!
Heel opmerkzaam van je. Inderdaad een grappig thema.
Een reactie posten