Dit kleine ding heeft de grote naam: "powerbank" |
Structuur in je dagen brengen, dat is een kunst. In het werkend leven is het ritme van 9 tot 5 de belangrijkste ruggengraat in de levensstructuur. Maar wanneer je gepensioneerd bent ontbreekt die dwingende structurering volledig. En dan is het de kunst om jezelf toch lekker aan de gang te houden. In mijn omgeving heb ik wel eens van iemand gehoord dat ze in de weekends - wanneer ze niet moest werken dus - maar een beetje door de krant zat te bladeren tot vervelens toe en TV ging zitten kijken. Voor haar was het werk - dat ze dan ook tot hoge leeftijd heeft gedaan - inderdaad de structuur.
Wat dat betreft heb ik altijd anders in elkaar gezeten; werken heb ik met veel plezier gedaan maar ik vond dat er wel erg veel van je levenstijd in ging zitten. Vooral 's-zomers vond ik het vreselijk om gedwongen binnen te zitten. Toen ik met pensioen ging was ik dan ook dolblij en heb het werk nog geen uur gemist; echt geen moment. En structuur in de tijd brengen daar heb ik geen moeite mee; ben daar ook flexibel in. Als ik geen afspraken heb op een dag dan bedenk ik mij vaak pas bij het opstaan wat ik die dag zal gaan doen: museum bezoeken, wandelen, iets lekkers koken, lezen, bridgen, bloggie schrijven. En dan nu Komoot; ik merk dat zo'n zelf op de schouders genomen klus best structuur geeft, net als die dagelijkse blog. Met name dat laatste kan ik iedere oudere aanraden. Sinds kort doet Roos dat ook weer en haar blogs zijn kwalitatief aanzienlijk interessanter dan de mijne.
Ook vandaag heb ik weer een wandeling met Komoot geregistreerd; gezellig met Roos; opnieuw was de batterij niet in staat om die klus tot het eind te volbrengen. Bij thuiskomst heb ik dan ook direct een "powerbank" aangeschaft; een groot woord voor een piepklein reservebatterijtje dat je met USB kunt laden en waarmee je de batterij van de smartphone weer kunt opladen onderweg. Morgen maar eens uitproberen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten