 |
| Jan in de fabriek in gesprek |
We hadden elkaar al lang niet meer gezien of gesproken; we dachten dat het misschien wel vier jaar geleden was. Maar ach, broers, de tijd valt direct weg en je bent in een mum van tijd weer bijgepraat. Had ik een half uur vertraging opgelopen door de verkeerde beslissing te hebben genomen en de stoptrein uitviel door een te hoog opgelopen vertraging daar was ik rond 11.00 uur in Enkhuizen. Met stevige pas richting industrieterrein waar Jans' bedrijf zich bevindt. En zoals ik al een beetje verwacht had pikte Jan me onderweg op en reden we met de auto het laatste stukje. Schoonzoon Frank en nog enkele van de werknemers herkenden mij nog; leuk hoor om hier weer te zijn. Op de directiekamer dronken we koffie en daarna de onvermijdelijke rit naar "het bos van pa", de plek waar Jan vaak met onze vader heeft gewandeld; onze vader, waarover de broers altijd in gezamenlijkheid moeten mijmeren; heeft zoveel voor ons betekend.
 |
| Geen erg charmante foto van broer Jan en mij |
We liepen door het bos waar Jan overigens ook in geen jaren meer was geweest; waarschijnlijk vier jaar geleden samen met mij. Ik dacht dat Jan de weg wel wist hetgeen niet helemaal het geval bleek te zijn. We liepen stevig door en passeerden een asfaltweg en verder door een ander deel van het bos, langs een brede sloot. "Hoe laat is het", vroeg Jan mij. Het was inmiddels drie uur en we keerden acuut om. En toen bleek dat Jan feitelijk geen idee meer had waar we precies waren. Bleek ook niet mee te vallen; uiteindelijk kwamen we bij de weg langs de Zuiderzeedijk en toen moesten we nog dat hele kolere eind terug lopen. Toen we bij de auto terug kwamen bleek het in totaal ruim 13 kilometer te zijn geweest wat we gelopen hadden. Jan legde mij nog omstandig uit wat er mis was gegaan, maar ik had lekker een flink stuk gewandeld. Op de weg terug gingen we nog even langs bij dochter, c.q. nichtje Janneke met haar twee dochtertjes. We gingen nog even samen op de foto voor de blog.
 |
| Met m'n nichtje Janneke op de foto |
En toen naar "de boerderij", de enorme woning van Jan en Thea. Ook Thea's moeder was toevallig daar; nog veel langer niet gezien. Gezellig allemaal hoor! Thea stond te koken in de nieuwe keuken; ze lijkt wel een echte haute cuisine kokkin; prachtig opgediend en het smaakte ook weer heerlijk. Dankjewel Thea!
Jan bracht me naar het station; ik was snel in Utrecht; de overstap in Amsterdam CS is komen te vervallen met de nieuwe dienstregeling; een stuk makkelijker dus. Met de smartphone had ik uitgezocht dat ik het snelst via station Bilthoven en bus 77 weer thuis zou zijn; toch wel makkelijk hoor zo'n maf apparaatje!
 |
| Thea en Jan in de keuken |
Van Jan had ik een boek te leen meegekregen: "Hoe word je 100?", een boek, zo had Jan me tijdens onze wandeling al ingepeperd dat handelde over gezonde leefstijl en met name gezond eten en bewegen; spekkie naar m'n bekkie zou ik denken. Onderweg was ik er al aan begonnen en inderdaad, ik zou het zelf geschreven kunnen hebben; ben het er volkomen mee eens. Ga het snel uitlezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten