 |
| Gelaten wachten de Lakenvelders op warmer tijden |
Zelfs voor Roos en mij - toch twee ouderen nietwaar? - begint telefoneren iets ouderwets te worden; wij werken met chat, googlechat heet tegenwoordig "hangout" en is vooral gebaseerd op gebruik met de smartphone. Echter, Roos is nog niet in het bezig van zo'n dwingeland maar kan mij nog wel berichtjes sturen via haar chromebook. Vanmorgen, ik gaf het al aan in
de andere blog van vandaag, ik had lekker liggen lezen en stond pas vrij laat op, stuurde Roos mij een hoopvol bericht of ik zin had in een wandeling. Achteraf weet ik trouwens niet of zij mij berichtte of ik haar; in ieder geval kruisten onze berichten elkaar vrijwel.
Alle aanleiding om er eens lekker op uit te gaan; er lag een mooi pak sneeuw en dan is het bos zo prachtig; kan alleen gevaarlijk zijn vanwege neerstortende takken met sneeuw, het verschijnsel dat mij zondagavond uit het bos gejaagd had.
 |
| Prachtig weer voor een wandeling |
Roos had er zin in en we waren van plan om de volledige "drie", de route langs de gele paaltjes te gaan lopen. Ze had haar fototoestel meegenomen en maakte een hele serie foto's die ik hier voor een deel ook zal plaatsen; het was inderdaad wonderschoon in ons bos. Grappig genoeg wisten we af en toe gewoon niet meer waar we precies zaten omdat het er allemaal zo "anders" uitzag.
De sneeuw was gelukkig van de bomen weg gedooid of weg geregend. Want wat we wel zagen waren talloze afgevallen zware takken en zelfs geheel omgevallen bomen; dat zul je toch maar op je onnozele kop krijgen als argeloze wandelaar.
 |
| Die zulje toch op je hoofd krijgen |
 |
| Schoonheid van de wintertijd |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten