Alles rondom het donorschap en de consequenties daarvan houden me bijzonder bezig. Inmiddels besteed ik veel te veel tijd naar m'n zin aan het bekijken van wat er zoal omgaat op het "geheime facebook forum voor donorkinderen en donoren". Zo kwam ik ook in gesprek met een collega donor, Paul; we spraken af om elkaar te ontmoeten om eens te horen hoe je er in staat, hoe je ertoe gekomen bent en wat het al met al met je doet en voor je betekent.
En zo ging ik vanmorgen na al die sneeuwval op weg naar Amsterdam. Al snel ontspon zich het gesprek, gelardeerd met koffie en een lekkere Bossche bol. Het is goed om je ervaringen uit te wisselen want al snel bleek dat je er heel verschillend in kunt staan en om een heel ander standpunt en uitgangspositie te kennen is belangrijk. Heden is er veel belangstelling voor dit onderwerp en naar ik vermoed zullen er ook wel de nodige publicaties over gaan verschijnen; er zijn ook zoveel "partijen" en gevoelens bij het proces betrokken; dat had ik absoluut niet kunnen bevroeden in de tijd dat je als donor toch feitelijk slechts een beeld van "ouders gelukkig maken met een babietje".
We hebben best lang met elkaar gesproken toen ik mij weer door de sneeuw huiswaarts moest begeven. Het was niet zo'n probleem om in Utrecht te komen, maar daar vandaan terug naar Bilthoven duurde meer dan een uur; treinen uitgevallen; het was een chaos op Utrecht CS; er lag een heel dik pak sneeuw op de Veluwe; geen doorkomen aan voor de treinen.
Vanaf Bilthoven station ben ik maar gaan lopen, niet in de laatste plaats omdat de wereld er zo prachtig uitzag en het sneeuwen was gestopt. Maar er reden ook geen bussen denk ik achteraf. Het gevaar van brekende takken met sneeuw nam ik voor lief. Maar het was toch wel een onheilspellend tochtje; ik hoorde kraken, breken, gevolgd door behoorlijk harde bonzen; het bos had het zwaar. Aangekomen bij de Noord Houdringhelaan besloot ik dan ook maar om het bos te verlaten en langs de weg te gaan lopen. Kruipend verkeer; strooiwagens en sneeuwschuivers; een volkomen ondergesneeuwd fietspad. Lekker door de dikke sneeuw naar huis gelopen; was blij dat ik de deur weer achter me kon sluiten. Had er in totaal iets van drie uur over gedaan om weer thuis te komen. Maar het was de moeite waard geweest.
En zo ging ik vanmorgen na al die sneeuwval op weg naar Amsterdam. Al snel ontspon zich het gesprek, gelardeerd met koffie en een lekkere Bossche bol. Het is goed om je ervaringen uit te wisselen want al snel bleek dat je er heel verschillend in kunt staan en om een heel ander standpunt en uitgangspositie te kennen is belangrijk. Heden is er veel belangstelling voor dit onderwerp en naar ik vermoed zullen er ook wel de nodige publicaties over gaan verschijnen; er zijn ook zoveel "partijen" en gevoelens bij het proces betrokken; dat had ik absoluut niet kunnen bevroeden in de tijd dat je als donor toch feitelijk slechts een beeld van "ouders gelukkig maken met een babietje".
We hebben best lang met elkaar gesproken toen ik mij weer door de sneeuw huiswaarts moest begeven. Het was niet zo'n probleem om in Utrecht te komen, maar daar vandaan terug naar Bilthoven duurde meer dan een uur; treinen uitgevallen; het was een chaos op Utrecht CS; er lag een heel dik pak sneeuw op de Veluwe; geen doorkomen aan voor de treinen.
Vanaf Bilthoven station ben ik maar gaan lopen, niet in de laatste plaats omdat de wereld er zo prachtig uitzag en het sneeuwen was gestopt. Maar er reden ook geen bussen denk ik achteraf. Het gevaar van brekende takken met sneeuw nam ik voor lief. Maar het was toch wel een onheilspellend tochtje; ik hoorde kraken, breken, gevolgd door behoorlijk harde bonzen; het bos had het zwaar. Aangekomen bij de Noord Houdringhelaan besloot ik dan ook maar om het bos te verlaten en langs de weg te gaan lopen. Kruipend verkeer; strooiwagens en sneeuwschuivers; een volkomen ondergesneeuwd fietspad. Lekker door de dikke sneeuw naar huis gelopen; was blij dat ik de deur weer achter me kon sluiten. Had er in totaal iets van drie uur over gedaan om weer thuis te komen. Maar het was de moeite waard geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten