Mijn eerste impressie was: Jagers in de sneeuw van Pieter Brueghel (maar dan anders). In werkelijkheid was het ook donkerder. De camera heeft het enigszins overbelicht. |
Intussen lag ik te genieten van muziek; eerst een CD van John Lennon, gevolgd door een paar enkele nummers o.a. van de Byrds, muziek uit mijn jonge jaren en vervolgens walsen van Chopin; heerlijke muziek waarvan ik een groot gedeelte ook zelf heb gespeeld. Deed me zo denken aan de Hoflaan waar ik zo veel piano heb zitten spelen; lekkere mijmermuziek die korte stukken van Chopin. Daarna een ballade die abrupt stopte toen de batterij van m'n groompie het opgaf; leeg!
Tussendoor, even na achten zag ik onder het gordijn door dat het begon te schemeren. Ik deed het gordijn open en zag een atfereel dat me zo sterk aan dat beroemde schilderij van Pieter Brueghel, "Jagers in de sneeuw" deed denken. Heb er direct een foto van gemaakt; die kale bomen en de sneeuw en het perspectief van bovenaf bekeken lijken inderdaad op elkaar.
Een innig gevoel van tevredenheid doortrok mij; kunst, muziek en wetenschap dat zijn toch wel mijn grootste liefhebberijen en dat allemaal zo onder handbereik in de tegenwoordige technische tijd.
Afgelopen zomer bij onze Donaureis hebben we het schilderij van Brueghel ook daadwerkelijk gezien in het Kunsthistorisches museum in Wenen. Ik was helemaal verrast want ik dacht dat het ergens in Amerika hing.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten