Het Guisveld

Ab heeft mij opgehaald van het station Wormerveer

Gisteren kreeg ik een e-mailtje van Ab met de vraag of ik zin had om deel te nemen aan een excursie per boot op het Guisveld. Dat was niet tegen dovemansoren gezegd! Die goeie Ab gaf aan dat hij me per boot zou komen afhalen van station Wormerveer. Nou had ik al verwacht dat er wel e.e.a. aan het spoor zou worden gewerkt op de zondag. Maar het bleek mogelijk, als ik maar de eerste trein zou nemen richting Utrecht Overvecht dat ik het zou halen. En zo arriveerde ik vanmorgen om 9.38, precies volgens de dienstregeling op station Wormerveer. Vanuit de trein zag ik al hoe Ab de "taxi-boot" aanlegde. De rest van het gezelschap kwam in Westzaan bij de grote excursieboot.
Bij de uitnodiging van Ab realiseerde ik mij dat het Guisveld het waterland was dat ik al zo vaak had bewonderd vanuit de trein; ook had ik een keer op een zomeravond op het station zitten wachten en daarbij een luidruchtig kikkerkoor mogen aanhoren. Dat ik dit gebied ooit zou betreden had ik niet kunnen bevroeden.

Met Ab op excursie

En daar arriveerden we bij de grote excursieboot; een gezelschap van een man of vijftien, de meesten met stevige laarzen. Dat bleek ook wel nodig want veenrietlanden zijn uiteraard nogal nat en sponzig. Gelukkkig hebben mijn wandelschoenen het goed gehouden. Het was even lastig om met de grote boot te manoeuvreren, maar daar gingen we; door de ondiepe sloten; vogels alom, een gezin Nijlganzen haastte zich uit de voeten. In de hoogte een kiekendief en later ook een buizerd. Tal van meeuwen, zelfs twee baardmannetjes, maar die heb ik helaas gemist. We voeren door een meeuwenkolonie; de meeuwen werden wel onrustig maar vielen ons niet aan en hebben ons zelfs niet bescheten! We zochten nog naar Jaap, de gezenderde roerdomp in het Guisveld, maar hij liet zich noch horen, noch zien. We gingen enkele keren aan land op de eilandjes die we aandeden met de boot.