Op weg naar Gargano

Gargano, fraai natuurgebied in
Italië

Ben zojuist terug gekeerd van een SNP orchideeënreis naar Gargano, een fraai natuurgebied in Italië. Een week geleden vertrokken vanuit Schiphol. De reisorganisatie had aangegeven dat het wenselijk was om 2.30 uur tevoren op het vliegveld aanwezig te zijn; het vliegtuig zou om 9.30 vertrekken. Dat betekende dat ik de boemel van 5.50 moest nemen (op zondagmorgen dus) vanuit station Utrecht CS. Als wandelaar nam ik natuurlijk graag dat stukje naar Utrecht voor m'n rekening, dus om 3.30 uur de deur uit, bepakt met rugzak en verrekijker en via de Utrechtseweg naar het station. Lekker rustig op straat; enkele fietsers reden me tegemoet; een Engels sprekende jongedame voroeg me zelfs de weg naar Bilthoven. En dan in Utrecht stad zelf aangekomen; allemaal dronken en uiterst vermoeid ogende jongelui, waarschijnlijk voor een groot deel studenten. Er waren nog eetzaakjes geopend zo middenin de nacht; het was natuurlijk de uitloop van de zaterdagavond. Aangekomen op CS stond er inderdaad een boemel naar Schiphol; het OV in NL is toch wel verdraaid goed georganiseerd. Ruim een uur later kwam ik aan op Schiphol; Ab en Dick hadden net ingecheckt aan de verder vrijwel verlaten incheckbalie van Transavia.
Het verschil met de uiterst efficiënte organisatie van Ryanair was overigens duidelijk; had ik niet zo prominent verwacht eerlijk gezegd. Iedereen had een instapkaart dus een geweldig getut bij het instappen; het vliegtuig stond al lang gereed maar vanwege wel toegelichte, maar verder niet te begrijpen redenen vertrokken we ruim een half uur te laat. Michael O'Leary (directeur van Ryanair) zou z'n schoenen van frustratie hebben opgevroten als het op één van "zijn" vliegvelden zo zou verlopen. En op de terugweg vanuit Napels overigens het zelfde laken een pak. Maar beide reizen verliepen verder soepel, afgezien dat de bagage van Ab, waar mijn verrekijker en wat Italiaanse lekkernijen bij in zaten, niet op de band stond.