Silhouet van een adelaar |
De agritouristica was heel bijzonder en vooral het diner en ontbijt vielen bij de groep in bijzonder goede aarde. En natuurlijk weer de vindplaatsen. Voor het diner nog even een weitje bezocht en opnieuw een aantal nieuw gevonden soorten. Het resultaat van de eerste groep was al ruimschoots gepasseerd; uiteindelijk zouden we met 31 soorten het record van de vorige groep "verpulveren".
De gastheer van het verblijf zwaaide de pollepel in de keuken op voorbeeldige wijze; we voelden ons verwend. De dag erop gingen we de Monte Sacro bestijgen, een hoogte van ongeveer 250 meter over een rotsig wandelpad. Boven gekomen was een oude kapel, vrijwel geheel in elkaar gestort. Daarachter bevond zich een gerestaureerd bouwwerk; het pad dat erheen leidde herkende ik direct als uit de tijd van de Romeinen; grote stenen die een degelijk pad vormden als in Duitsland en Spanje. In het bouwwerk zag ik een uitgehouwen silhouet van een adelaar. Ik riep Klaas, de meest fanatieke fotograaf van het gezelschap erbij met de vraag of hij dit al had ontdekt. Hij maakte mij attent op een informatiebord. Ondanks mijn slechts geringe kennis van het Spaans kon ik uit de tekst opmaken dat het hier een antieke tempel, gewijd aan Jupiter betrof en dat de Monte Sacro in antieke tijden de Monte Dodoni werd genoemd. Geen toeval, want het antieke Griekse Dodona, de plek waar de reusachtige eik stond, waar uit het ruisen van de bladeren de stem van Zeus (Jupiter voor de Romeinen) klonk, bevond zich hier aan de overkant van de (Adriatische) zee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten