Mieren in de kou

Op deze foto ziet u een voormalig mierennest. In het kader van natuurbeheer werd in dit stukje van het Heintjeskamp open ruimte gemaakt door bomen te verwijderen. Het betreft hier een oude, verrotte berk, met daarin een mierennest. De natuurbeheerders hebben zich dat wellicht niet gerealiseerd. Het is ook niet zo'n drama als een mierennest verdwijnt maar ik vind het wel jammer. Ik ken het nest al zo'n jaar of zeven; "ons bankje" staat er vlakbij. We hebben daar mierenleeuwen gezien; die zullen het bij het verdwijnen van het nest ook moeilijk krijgen en verdwijnen vrees ik.
Maar nu met deze koude dagen zag ik dat er op de restanten van het nest een krioelende verzameling van individuele mieren ontstond zoals je dat ook bij de eerste warme dagen ziet; de mieren zetten hun klokjes gelijk om gezamenlijk de taak op te pakken. Sommigen denken dat ze warmte verzamelen maar dat betwijfel ik en met mij Peter Boer., mierendeskundige bij uitstek.
Zo'n mierenvolk beschouw ik als één organisme, een multi-corpusculair organisme, zoals "hogere" dieren multi-cellulaire organismen zijn. Amerikaanse myrmicologen spreken met hun gevoel voor grote woorden liever over een "super-organisme". Wanneer je hun prestaties ziet is dat misschien ook nog wel een adequate term.