Naar olie boren in de Bilt

Nieuwe putten boren voor de waterwinning

Voor de grap vroeg ik van de week aan deze technici of ze al olie hadden aangeboord. Onzin natuurlijk, want hier op de Utrechtse Heuvelrug gaat het natuurlijk om water; het Utrechtse leidingwater, in ieder geval vroeger het beste leidingwater van NL. De laatste jaren worden er  rond het waterwinbedrijf hier in de buurt steeds meer putten geslagen. Dit draagt natuurlijk fors bij aan de verdroging van de omgeving.
Overigens zie je daar toch niet zo gek veel van, hoewel er wel opmerkelijk veel beuken het loodje leggen de laatste jaren. Daar sta ik dan als natuurliefhebber wat ambivalent tegenover want zo'n dooie beukenstam is weer een paradijs voor insecten, die weer worden verorberd door spechten en andere vogels.
Tegenwoordig wordt het dode hout niet opgeruimd; zelfs die grote aangetaste beuken laat men staan totdat ze een gevaar vormen voor de passant. En dan nog worden veelal slechts de grote takken, die valgevaar vormen afgezaagd.

Peilinstrument voor het grondwater

Dat het grondwaterpeil nu al verrekte laag is zie je aan het publieke peilinstrument, even verderop van de boorplek.
Ik geloof dat het grondwater inmiddels al meer dan twee meter onder het natuurlijke peil staat. Als partiële compensatie wordt een deel van het grondwater terug gegeven aan de natuur in een paar sloten; soms komt er als een soort kunstmatige kwel water in een paar sloten. Die staan echter in no-time weer droog als de watertoevoer stopt. En zelfs bij de natste perioden staat er geen water in de oude sloten in het bos. Erg? Ik weet het niet. Het is nog steeds een prachtig bos; ik vermoed dat de staande bomen zich hebben aangepast en langere pensortels hebben gevormd om toch bij het grondwater te kunnen komen. En het gras en kruiden leven kennelijk van het regenwater, het oppervlaktewater dat zeker deze zomer zeer ruim beschikbaar was. De natuur blijkt toch altijd weer over een forse spankracht te beschikken. Gelukkig maar. Ik neem er een glaasje water op. Proost!